شما چجوری به خودتون احترام میذارین؟

منم‌ لایک‌کنید بعدا بیام

😁😁😁

احسنت به پدر مادرت. بابا مامان من اول و آخر مردم ای خدا که خودت میدونی چی کشیدیم از دست این پدر مادر کله خر. 

بقول معروف احترام هرکس دست خودشه،وقتی خودت برا خودت ارزش زیاد قائل باشی و حدو حدود رو نگه داری هم خودت برا خودت احترام گذاشتی و هم دیگران، مثلا بعضی از خانما تاپیک میزنن که با شوهرم بحثم شد بهم فحش داد،من شک ندارم که ۹۹درصد مقصر خود خانمی هست که احترام خودش رو نگه نداشته از روز اول، یعنی حتی به شوخی به کسی اجازه ندین بهتون توهین کنه ویا فحشای مثلا شوخی

❤

ربطی نداره عزیزم کسی که فحش به زبون باشه فحش میده دیگه 

لطف دارید عزیزم،اینا تجربه شخصی منه،نه با کسی شوخی بی ادبی میکنم ونه اجازه میدم کسی باهام شوخی بد کنه، بدترین ورکیک ترین حرف بدی که تا حالا توی دعواهای منو شوهرم بهم گفتیم،توی اوج دعوا و مرحله خطیر، جمله ی شما خیلی بیجا کردید، اونم شاید یکی دوبار تا حالا تکرار شده،از جانب همسر، .

اولا به بدنم احترام میزارم و به حرفش گوش میکنم مثلا اگر خسته باشم حتما استراحت میکنم حتی اگر خونه نامرتب باشه یا غذا آماده نباشه یا هرچی.حتی مهمونی دعوت باشیم و خسته باشم معذرت میخوام و نمیرم.یا احساس گرسنگی کنم غذا میخورم حتی اگر بچم هم گرسنه باشه باز خودم غذا میخورم و یه همسرم میگم به بچه غذا بده.از مواد مضر استفاده نمیکنم مثلا نوشابه و فست فود و چیپس و پفک تعطیل

به روحم هم احترام میزارم.کتاب میخونم آهنگ گوش میدم تنهایی میرم کافه و چیزی میخورم.سعی میکنم حداقل ماهی دوبار با دوستام قرار بزارم.اگر چیزی باب میلم نباشه نه میگم و قبول نمیکنم.کازهایی که میکنم رو بیان میکنم تا تقدیر شه ازم.هروقت خودم رو تو اینه میبینم قربون صدقه خودم میرم.و اینکه همیشه خودم رو دوست دارم و از خودم تعریف میکنم و خودمو باور دارم و از خودگذشتگی الکی نمیکنم.کاری نمیکنم انتظارات بیخود بوجود بیاد

بازم وقتی به همچین اشخاصی رو ندید،غیرممکنه بخاد به شما فحش بده، ببین من توی خانواده خودم خواهرام باهم خیلی راحتن،مثلا راحت بهم میگن ......خوردی، ولی تا حالا نه من اینطور به اونا گفتم نه اونا تا حالا یکبار به من گفتن

شوهر فرق داره. 

بازم میتونید گاهی وقت کنترلش کنید که کمتر توهین کنه، مثلا اگه شوهرتون آدم عصبیه هست ،دست روی نقطه ظعفش نذارید .شوهرخواهرمن عصبی بود یجورایی روانی ،بد دهن بود ودست بزن داشت، اما هروقت دعواشون میشد وخواهرم قهر میومد خونه ی مادرم،من خیلی دلسوزی نمیکردم ومثل بقیه ازش طرفداری نمیکردم،چون خواهرم با وجودی که میدونست شوهرش خیلی عصبیه، باهاش بحث میکرد،میدونست نتیجه هردفعه بحث کردن ختم میشه به فحش وکتک، اما بازم ،بحث بیفایده میکرد وهم فحش میشنیدوهم کتک، من بهش میگفتم اگه یکبار جلوی زبونت رو بگیری وهروقت شوهرت عصبی هست طرفش نری،اینطور نمیشه ،اما گوش نمیکرد وبراش خیلی عادی شده بود،.