عین همسر من
ولی من نمیگم چرا این کار رو کردی میگم بهتر نبود به جای اون کار یا اون حرف اینطوری رفتار میکردی عزیزم ؟ با لبخند و اروم اصولا همسرم ازم میپرسه مگه بد بود منم میگم به نظر من اره بعد میگم تو پسر فلانی هستی و تو فلانی و بیساری و کلی ازش تعریف میکنم و اخر هم میگم من انتظار داشتم عاقلانه تر رفتار کنی با خنده و اروم
بعد میرم بغلش میکنم و اینا
و همین همسرم هم بعد این تذکر دیگه اون کار رو انجام نمیده منم نتیجه گرفتم از این کار
عزیزم یادت باشه تو و اعصابت از همه چی مهم ترن هیچ وقت عصبی نشو و حرمت ها رو نذار بریزه خانمی
و اینکه این اخلاقش عالیه که فردا صبح هیچی به روت نمیاره
به نام خداوند جان و خرد
درود و سپاس نثارتان
امروز دوشنبه بیست و یکم بهمن
پگاهتان به نیکی و شادکامی
فرض کنیم در دهۀ هشتاد عمر خود
هستیم .
می‌خواهیم در نقطۀ پایانی زندگی خود بایستم و به گذشته نگاه کنیم و به این فکر کنیم که برای چه چیزی در یادها بمانیم ؟
مهم‌ترین مشارکت شما در زندگی چه چیزی بوده است ؟
چه چیزی را از خود به جای خواهیم گذاشت؟
این تمرین به ما کمک می کند تا کار و زندگی خود را در یک تصویر یا چشم‌انداز قرار دهیم و نیز بر هرگونه توانایی که تحقق نیافته است تمرکز کنیم .
کتاب منحنی دوم
چارلز_هندی
تندرست و سرافراز باشید
خب طرف مقابلت هم موظفه گوش کنه
شما اگر سکوت کنی منجر به خودخوری میشه و بیمار میشی
من فکر می کنم رفتار شما عیبی نداره اگر عکس این قضیه بود.همه حق را به همسرت می دادند چرا الان باید حق با شما نباشه؟
ممنون از اینکه درکم کردی باور نمیکنی چه رفتارایی رو من تحمل کردم و بهتر شده ولی باید یاد بگیرم نمی تونم اونو عوض کنم ، یه بار اوایل بهش گفتم دوست دارم شوهر م متشخص وبا پرستیژ رفتار کنه بهش افتخار کنم
الانم گاهی دستم میندازه که ببخشید که دیگه باب میلت نیستم
آره درسته....من خیلی تو خونم راحتم تا اون حدی که بتونه میخواد منو راضی نگه داره وبه خواسته هام عمل کنه وقتی تو خونه هستیم خیلی رابطمون خوبه منم که کلا فکروذکرم وتمام انرژیمو میزارم به خونه وزندگیمو وشوهریم اونم هی تعریفمو میکنه شکرخدارو مبکنه...اما نمیدونم چرا از خونه پامونو میزاریم بیرون حالا خواه بخوادمنو ببره خونه مامانم اینا چون یه ساعت فاصله داریم من اینجا غریبم یه بهونه گیر میاره فقط ورورو میگه غر میزنه تا جایی که دعوامون میشه یا بریم خرید دعوامون میشه میگه تو جرا اینو گفتی فلان دعوامون میشه ....دیگه من تو نامزدی توبه کردم بااون برم خرید ...الان هم میریم خرید واسه خونمون همون اتفاقا پیش میاد دیگه تصمیم گرفتم بگم خودت برو بخر همه چی رو من نرم ...خودمم خیلی دوست دارم برما لدت پیبرم از خرید کردن اما کوفتم میکنه ....خودشم بریم بیرون کلی خرج میکنه ناهار میبره رستوران با غرغر همه چی میخره میاریم خونه دیگه حالش خوب میشه میگم بهش چرا موقع خرید عوص میشی اومدیم خونه خوب میشی یه وسایلی میگم بخریم غرغرمیکنه تلاش میکنه نخریم منم میبینم واقعا لازمه بازور میخریم میاریم بعد میگه چقدر قشنگه فلان اما اونجا یه رفتاراوحرفای چندشی میزنه دعوا مبکنیم....میبره خرج میکنه میگردونه تفریح فلان اما یا موقع رفتن از دماعم درمیاره یا موقع برکشت تاحالا نشده یه جا بریم بدون درگیری وبا حال خوب ....دیگه عقلم بجایی نمیرسه
این حرفت درسته اما من حس میکنم شخصیتم کنترل گره دوست دارم همیشه همه چی تحت کنترلم باشه واسه زندگی برنامه دارم و از به همریختگی و بی نظمی بدم میاد. خیلی اینکه دیگران در موردم چی فکر میکنن برام مهمه و خودمو اذیت میکنم که کسی نفهمه من مشکلی تو زندگی دارم
و اون شخصیتش کاملاً متضاده با من ، واسه هرچیزی کلی با همه مشورت میکنه و نظر میپرسه و طولش میده تا یه وسیله بخره . کلاً سر وقت بودن براش بی مفهومه عجله ای واسه هیچ کاری نداره
من که نمیتونم شخصیت اونو عوض کنم مگه اینکه کلا عوضش کنم
عزیزم
چه قدر شوهرامون شبیهن
شوهر من اوایل اینطوری بود اوایل نامزدی میگفت باید جمع کنیم و فلان ولی من اصلا به روی خودم نمی اوردم
در مقابل دعواهاش و حرفاش و غرغراش اروم و بی خیال باش و حتماااااا باهاش برو خرید
خرید دو نفره کلی لذت داره
بزار غر بزنه تو حرف خنده دار بزن یعنی به اونجات هم نگرفتی
من این کار رو انجام دادم و نتیجه گرفتم
تو راه خونه مامانت اینا برای همسرت میوه پوست بکن باهاش اهنگ بخون بزنین برقصین خوش باشین نزار عصبانی بشه
عزیزم میدونستی جزو کاربرای مورد علاقمی ؟
