داستان زندگیم خیلی طولانیه سنتی ازدواج کردیم اون موقع نمیدونستم همسرم آنقدر عاشق و وابسته خانوادشه که همه خوشی هاشو با اونا میخاد. برای منم کم نذاشته ولی خیلی سخته که ببینی اولویت اولش تو همه چی خانوادش باشه و تو حاشیه باشی. من با خانواده همسرم تو یه ساختمونم .انقدر بی رحم و بی فرهنگن که بلا نموند سر من بیارن .زندگیم تا مرز نابودی رفت با این حال سعی کزدم بهشون احترام بزارم باز بی محلی بی ادبی الان نمیخام ببینمشون نمیخام باهاشون رابطه داشته باشم .همسرم سر این مسعله ناراحت سر این مشکل هی دعوا هی مصیبت .دیگه خسته شدم .همسرم عصبی هم هست مرد خوبیه هیچ عیب دیگه نداره و دوسش دارم ولی خسته شدم میخام بدمش به خاندادش خودمم برم پی زندگیم .یه شغل معمولی دارم که همه حقوقم پای بیمه میره میتونم زندگیمو بسازم ولی از شکستن میترسم
خوب عزیزم چه میشه کرد شوهر منم همینه نرو بمون کار خودتو کن
چند ساله ازدواج کردی
هرجور احساس شادی میکنی اونجور زندگی کن.
قبلش همه ی زورتو بزن برا زندگیت که وقتی ترکش میکنی یه سر سوزن شک نداشته باشی.
به خودت بگی نهایت تلاشمو کردم پس ناراحت نمیشم
جدا نشو ولی دیگه خودتو بهش محتاج و مشتاق نشون نده زندگی خودتو بکن بزار بفهمه تو بدون اون هیچی کم نداری اینجوری بیشتر میاد سمتت
خوب فکر شما هم هست دیگه این نشونه مسیولیت پذیریش نسبت به خانوادشه خیلی هم خوبه قدرشو بدون
بچه داری.امکان نداره از اونجا برین یجا دیگه زندگی کنید
شوهر منم عصبیه بچه ها
یکیتون به من بگه چیکارش کنم خودمم یه مدلیم یکی بگه ۴تا میگم داد بزنه جیغ میزنم.
گفتم احترام بزار بزارم نزاری نمیزارم.
ولی همیشه اون شرو میکنه.
حیا حرمت نمونده دیگه بینمون بچم داریم بدبختی☹😭
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
16 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
17 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
