جایی رو پیدا نکردم ک درد دل کنم...حتی اگه جواب ندید و همدرد نشید برام کافیه ک میبینید....تازه ۲۳ سالمه...یه دختر دارم ک ۳ ماهشه...امشب از اون شب هاس ک دلم گرفته...از این زندگی دلم گرفته...از وقتی ازدواج کردم انگار یادم رفته زندگی کنم...کارم همش شده لباس شستن...پختن...تمیز کردن...اتو کردن...یه خورده ب خود رسیدن تا شوهر راضی باشه...فقط وضعیت دوستامو میبینم ک با شوهراشون بیرونن و خوش میگذرونن...یا مسافرتن...مگه من چیم کم بود از اونا ک خدا بهم همچین شوهری داد...ن بیرون رفتنی ن خوش گذرونی...ن محبتی ن توجهی...امشب بدجور دلم گرفته کاش جرعت میکردم و جدا میشدم ولی میترسم زندگیم از اینی ک هست گندتر بشه...واقعا خستمه مجرد بودم میگفتم کی ازدواج میکنم و راحت میشم تا بپوشم و بگردم و برم بیرون و لوس بازی در بیارم برا شوهرم...ولی از وقتی ازدواج کردم پژمرده شدم انگار پیرزن ۶۰ ساله هستم هیچ حس شادابی و جوونی ندارم کاش میشد بمیرم
عزیزم اونا فقط درست انتخاب کردن.فرقشون همینه
امیدوارم به زودی مشکلات از سر راهت برداشته بشن
توام برو بيرون با شوهرت بگردين
فک کنم افسردگی بعد زایمان گرفتی
يكي دوبار برين خوشش مياد
جنوبی هستی؟
اخی عزیزم خدابهت کمک کنه ولی خیلی زودازدواج کردی
منم همش توخونم
کاشکی طرفتوبیشترمیشناختی بعدازدواج
منم ی نفرخیلی اذیتم میکنه بارفتاراش سه سال دیگه ازکاراش موندم که این چش
همش دزدکی نگاه میکنه تا متوجه میشم روبرمیگردونه بعدتاازنزدیک مبینتم فرارمیکنه رنگش هم میشه عین گچ چش این یعنی داخل دانشگاهم
به منم جواب بدین
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
51 ثانیه پیش
54 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
