دخترم یه سال و نیمشه از همون نوزادی یعنی سه چهار ماهگی بغل غریبه ها نمیرفت الانم که بزرگ شده غریبه ای اگه ببینه گریه میکنه یا جای جدید خونه دوست و آشنا که میریم گریه میکنه
هیچکی نباید نزدیکش بیاد
زیاد بیرون میبرمش تو پارک یا تو خیابون که کسی تحویلش نمیگیره خوبه اگه یکی نزدیک بشه یا باش بخواد حرف بزنه یا بغلش کنه آسمونو به زمین میدوزه
خسته شدم بس که به هم جواب پس دادم که چرا اینجوریه
من و باباش فوق العاده اجتماعی هستیم اما بچمون...
تورو خدا اگه تجربه ای دارین بگین من دیگه بریدم
ببرش خانه بازي و يا مهد كودك ساعتي
واااااای بخدا این دختر منهههههههههه
😭😭😭
اولین باره یکی همدرد خودم میبینم
چکار کنیمممممممم
خوب میشه نگران نباش
اطرافیان باید بفهمن خب. ۱۸ ماهش. ۱۸ سال که نیست. یکم زمان بده
بچه منم همینطوره بهتر کاری بهش ندارن بعضیا بچه رو میچلونن !
علایم اوتیسمم توش بررسی کنین برای اطمینان. البته پسر من دقیقا همین بود من نگران بودم اوتیسم داشته باشه که خدا رو شکر دیدم نه فقط اجتماعی نیست تا الان که ۶ سالشه بسختی با کسی دوست میشه
بزرگتر بشه بهتر میشن دختر داداش منم اینطوری بود
