👌👌👌
اون قسمت که میگه میده برایم پوست بگیری: یادمه تازه عقد کرده بودم رفتیم مهموتی مامانم هی تذکر میداد میگفت میوه پوست بگیر بزار برای شوهرت. چقدر بدبختیم از همون اول خر حمالی رو یادمون دادن. میبینی تو رو خدا این فرهنگ ماست که اینجوری . بابا لامصب من بدبخت که سرکار هم میرم ، خرج خونه رو هم بخش عمده ایشو دادم بالاخره یه فرقی با خانم خونه داری که استراحت میکنه باید داشته باشم؟ یه بار هم که شده یه ظرف بشوره، یه بار یه جارو بزنه. من که نخواستم غذا درست کنه ، بابا حداقل یه بار تو هفته بچه رو ببر حموم. من هفت روز هفته بچه رو باید ببرم حموم. انصاف کجاس؟ به خدا اصلا هیچ وقت دوست ندارم و نداشتم که فرزند دختر داشته باشم . به خاطر ظلمی که تو کشور و فرهنگ و ... به دخترها و زنها میشه . دیگه اون بقیه رو که نوشتید که اصلا فکر کنم برای یک در هزارم مردها صدق کنه. همچین مردی تو بهشت هم نصیب نمیشه.
البته فکر کنم اشتباه شد . آخه اینا رو همه نوشتین مثلا. خوب اگه مثلا باشه پس واقعی نیست . یک لحظه حسودیم شد و دلم سوختا
✍💎
روزی که به دخترت یاد دادی
تا ازدواج نکرده تنها سفر نره
تنها زندگی نکنه
اون لباسی که دوست داره نپوشه
اونجوری که دوست داره نخنده، اون حرفی که تو دلشه نزنه
همون روز به دخترت یاد دادی که جنس درجه ی دو باشه! چون دختره!
همون روز اونو به این باور رسوندی که برای زندگی کردن به یک انسانی از جنس مخالفش نیاز داره تا خوشبخت باشه
و امروز به سختی میشه اینجور خانم ها رو به باور برابری رسوند و قانون برابری رو بهشون آموزش داد.
در عادلانه ترین جامعه کماکان در باور جنس درجه ی دو بودنشون به زندگی ادامه میدن!
هنوز به مرد به چشم یک نردبان نگاه میکنند
تا به آرزوهای دست نیافتنیشون برسند.
و من هنوز نمی دونم چطور می شه به این دسته از خانم ها تفاوت بین عشق و نردبان رو توضیح داد!
چطور میشه اعتماد بنفس به یغما رفته شون رو دوباره بازسازی کرد و چطور میشه ازشون یک انسان سالم و مستقل ساخت.
💟
بابا درجه دو هم باشم عیب نداره. دیگه چاره ای نیست لااقل خرجیمون بده که من دیگه کار نکنم. پس واسه چی اومده اصلا؟ بادیگارده؟ نه حمایت مالی. نه احساسی . نه معنوی ، چرا ، فقط بچه رو میبره مدرسه و میاره. حاضرم همون درمه ۲ باشم ولی خونه استراحت کنم
زن درجه دو نیست
او جنس برتر است و آفریننده انسان و خالق است همون طوری که در قرآن از او توصیف شده
پرسيدند:
معني زن چيست؟
با تبّسم گفت: لوحي از شيشه است
که شفّاف بوده و باطنش را مي تواني ببيني.
اگر با مدارا او را لمس کني
درخشش افزون مي شود
و صورت خود را در آن مى بيني
اما اگر روزي آن را شکستي
جمع کردن شکسته هايش بر تو سخت مى شود
اگر احياناً جمعش کردي
که بچسباني بين شکسته هايش
فاصله مي افتد
و هر موقع دست به محل
شکستگي بکشي دستت زخمي ميشود.
"زن اينچنين است پس آن را نشکن"...
