قسمت دوم
دکتر خودم، دکتر هادی باقری بود که خدا واقعا خیرش بده. عجب مرد خوب و با سوادی هست.
هفته ۱۸ فرستادم سونوی انومالی. رفتم پیش دکتر شکراللهی همه چیز خوب بود فقط گفت رشد دست و پا یک هفته عقبه که فعلا مهم نیست اما دو هفته دیگه سونو بده که عقب تر نیوفته. دو هفته بعد رفتم پیش دکتر فرزانه صحرائیان، بهم گفت رشد دست و پا ۱۳ روز عقبه و دوباره دو هفته دیگه بیا. دیگه کم کم داشتم نگران میشدم. دکتر زنان خودم که دکتر باقری بود گفت اینا اغلب سرشتی هست و اندازه دست و پا مهم نیست اما اگه نگرانی میتونی دوباره بری سونو. دوباره دو هفته بعد رفتم سونو دکتر صحراییان، باز هم رشد دست وپا عقب تر افتاده بود، جوری کهگفت حتما برو مشاور ژنتیک بعد هم احتمال داد بچه آی یو جی آر باشه. با اعصاب خورد رفتم پیش دکتر باقری. بهم گفت آی یو جی آر محاله که باشه چون اندازه شکم رو که با متر میگیرم خیلی هم خوبه. گفتم یعنی نرم دیگه سونو؟ گفت نه! گفتم مشاور ژنتیک هم نمیخوام برم. گفت همون بهتر که نری، نرووووو .....(اینم بگم که هفته ۱۸ دکتر شکراللهی پیشنهاد اکو قلب جنین هم داده بود که دکتر باقری لازم نمیدونست اما چون خودم نگران بودم رفتم پیش دکتر عجمی اکو قلب، که همه چیز خوب بود).....
خلاصه خدا خیر دکتر باقری بده که نذاشت دیگه برم سونو. فقط ماه آخر بارداری رفتم سونوگرافی فرا پرتو...میدونستم دست و پای کوتاه در انتظارمه....وقتی رفتم بهم گفتن ۱ ماه رشد فمور پا از سایر اعضا کمتره....فقط و فقط گریه میکردممممم میگفتن یا دیسپلازی استخوان داره یا ذاتا ریزه میزه هست...
رفتم پیش دکتر باقری، اینقدر ریلکس بود که خدا میدونه، دوباره گفت اینا سرشتیه و بچه خوبه خوبه..
خلاصه اینکه من زایمان کردم و دخترم نه دیسپلازی استخوان داشت نه ریزه میزه بود. وزنش ۳ کیلو ۳۵۰، قدش هم ۵۱.
یعنی واقعا از دکتر باقری راضی بودم. چون در این بین از ترس یه دکتر زنان معروف خانم هم رفتم (حالا اسم نمیارم) اون هی میگفت سونو برو، اکو قلب حتما بده، لازم شد آمنیوسنتز هم باید بری......