خودم بشخصه 23سالمه
ولی چون دوران بچگیم رو تو شهرستان بزرگ شدم یه سری از خاطرات خوشش هیچ وقت یادم نمیره
اینی که میگم خاطره نیس یه قانون بود بین ما
که هر کی هر چیزی داره یا باید به همه ی اونایی که پیشش هستن هم بده یا باید بره یه جایی بخوره که کسی نبینه
بزرگتر هر میگفتن اگه کسی ببینن شب خواب مار میبینی در واقعا نفس اون شخص به صورت مار میاد تو خوابت
خداییش با اون بچگیمون چه اصولی رو رعایت میکردیم حالا یا بخاطر ندیدن خواب اون مار یا رعایت حال اطرافیان
الان طرف یه ساندیس هم میخوره استوری میکنه😢
دلم تنگه برا سادگی اون روزها ....یادش بخیر پیر شدیم
ای گفتی
من از بچگی هم زیاد خوشی ندیدم تا الان که 28 سالمه
یه بارم دزدیدن منو تو بچگی
یادش بخیر،،،،یه دوست بیشتر نداشتم چقدر با هم خوش بودیم همش از صبح تا شب باهم ،،،
من خودم به شخصه خیلی جاها خواستم از خوشیای زندگیم استوری کنم ولی خداروشکر میکنم که نکردم
خدایا شکرت که شاید ناخواسته باعث دعوای بین یه پدر و دختری یا بین یه زن و شوهری که نداشتن و نتونستن اون کارهایی که من میکنم رو بکنن نشدم
من عموم هم کوچیک بود دم خونه مون جوی آب بود.میرفت حلزون میگرفت میذاشت رو بشقاب راه میرفت من میرفتم رو زمین میخوابیدم دستمو میکردم تو آب.اون قسمتی که آب تغییر جهت میده هر جیزی جمع میشد حلزونهای من زنده نبودن ارزو داشتم حلزون زنده بگیرم نشد 😢
ارههه واقعا
من یادمه میوه های خاص زمان خودمونو مامانم نمیزاشت مدرسه ببریم میگفت بعد مدرسه بیا بخور.نبر کسی شاید نتونه بخره دلش بخواد.
میوه های ترش بهار یا موز نارگیل و فلان🤣
از داشتن و تعریف کردن خاطرات خوش در کودکی معذورم
هره، قدیما خیلی خوب بود
منو پسر عمه هام در جانونی مامان بزرگمو میگرفتیم برا فرمون، یکی میشد راننده، بقبه هم میشدن مسافرای اتوبوس. بعد مامان بزرگم داد میزد نونا خشک شدددد.
ظرف نونشون ازین گلنی قرمزا بود با در راه راه سفید😁
روزگار کودکی برنگردد دریغا
شور و حال کودکی برنگردد دریغا
واقعا چه صفا و سادگی و صمیمیت عجیبی بود اون زمان
اخی ما تو محلمون از صبح با بچا میرفتیم بازی تا دو نصف شب ب زور میبردنمون خونه.چ دل خوشی داشتیم.بیچاره بچهای امروزه ک نمیتونند از این خوشیا سهم داشته باشند
