سلام.. چجوری میتونم بی تفاوت باشم وقتی که مادرشوهرم اینا و دوستانی که همیشه تولدشون رو تبریک گفتم.. تولدم رو تبریک نگفتن؟
چجوری میتونم به خودم بگم همین بس که شوهرم به فکرم بوده و برنامه ریخته و همین بس مادرم اینا و برادرم اینا از راه دور کادوم رو فرستادن؟
چجوری ب خودم کنار بیام که مادرشوهرم که عممه حتی به روی خودشم نمیاره؟ که هو تولدمه هم سالگرد ازدواجمون
یک جوری یادشون بنداز
ب قول تتلو..بگیر ب تخم.ت بشین ب فیلم ب تخمه
بابا من که جز خودم کسی تولدمو یادش نی
مادر شوهر منم خالمه ولی تبریکم نگفت در حالی ک میدونس تولدمه😤ولی برای من مهم نیس بدرک
برات مهم نباشه منم تولد خواهرشوهرامو تبریک گفتم بعد تولدم ک شد استوری هم گذاشتم تبریک نگفتن هیچ عکسای دسته جمعیشونو استوری کردن منم اصلا متم نیست برام قوم شوهر هیچوقت خانواده آدم نمیشن
اینجوری که بگی خداروشکر قرار نیست حال من برای وجود یک ادم که شاید از عمد یا غیر عمد کاری نمیکنه بهم بریزه
انقدر ادم ها و نقش هایی که در زندگیتون دارن بزرگ نکنید که خوبی باقی به چشمتون نیاد...
بیخیال باش. بخاطر آرامش خودت
سال دیگه تولدشون میدونی دیگه تولد کیو تبریک بگی و تولد کی عین خیالتم نباشه
اصل کاریا یادشون بوده دیگه. بقیه رو ول کن. من ک خیلی رقفیق بازم، هیچ توقعی از دوست ندارم. فانیلم همینطور باایتکه رابطم خوبه.توقعت کم کنی راحتی. فقط پدرمادر و همسر
