امروز تاپیک راجب گذشته اینقد زیاد بود که منم یاد اون موقع ها افتادم...یاد قدیما...چقد شاد بودم اصن چمیدونستم درد چیه؟دختر بزرگ خونه و عزیز دل پدر و مادر...اما این خوشی دووم نداشت...عمع ام از بچگی همش منو زد تو سر دخترش...اینقدر زد ک دخترعمم منو ک میدید انگار دشمن جونشو میبینه...من همیشه سعی کردم خوب باشم باهاش اما فایده نداشت...اون یه سال از من بزرگتر و پشت کنکوری بود...به جای درس و فکر ب کنکور همش دنبال قرتی بازی و مانیکور پدیکور و اینجور چیزا بود...منم برای کنکور زیاد نخوندم چون توی دی قبل کنکور پدر بزرگ مادریم ک بشدت برام عزیز بود فوت کرد و باعث شد من افسردگی شدیدی بگیرم چون خودم هرروز بعد مدرسه بهش سر میزدم و گلاشو اب میدادم و شبا تا وقتی دایی کوچیکم بیاد پیشش میموندم که تنها نباشه...باهم شعرای سعدیو میخوندیم و من داستانایی ک مینوشتم و براش تعریف میکردم...مرگش بدترین درد زندگیم بود...از داستان اصلی دور نشم...منم کنکورمو همچین خوب ندادم ولی بدم نکردم ادبیات عرب توی شهر تقریبا خوب قبول شدم و با ذوق و شوق برای دانشگاه برنامه ریختم و لباس خریدم....اما همچنان اذر(دخترعمم اسم مستعار)کنکور قبول نشد...و باز هم من با رشته زپرتیم تو سرش کوبیده شدم....همه چی سال اول خیلی خوب تا اینکه اذرهم شهر من ولی ی دانشگاه دیگه قبول شد...تصمیم بر این شد ی خونه نقلی اجاره کنیم...میفهمیدم زیادی تو کارم فضولی میکنه اما ب هیچ عنوان فکر نمیکردم امارمو ب مادرش بده ک اونم بزار کف دست بابام....!نمیگم دختر پاکی بودم نه ولی خرابم نبودم شیطنتای ریز دخترونه داشتم....شاید همین نخ دادنای الکی برای اسکول کردن...اذر اوایل این شیطنتای ریزو ب کسی نمیگف...در عوض تو ذهنش نقشه های کثیف تری میکشید...
منو لایک کن پسرمو بخوابونم و بیام
چه بد دخترک فضول
منم اخرش لایک کنیدبخونم
بیشوره گراز صفت
منو بلاکید
کلا فامیل بایا فامیل نشدن که نشدن هیچوخ
لایک عزیزای دل
میدیدم تازگیا وقتی میرم شهرمون پدرم زیاد باهام خوب نیس و همش میگه مراقب باش پات نلغزه و سر نخوری...و مامانم با چش و ابرو سعی میکرد کاری کنه بام حرف نزنه....منم فکر میکردم حتما ب خاطر اینه ک من شهر دیگه ای هستم و نگرانمن اما چ خیال خامی ...
اذر کم کم سعی داشت باهام خوب شه و بیشتر باهام وقت بگزرونه. منم جلوش سفره دلمو باز میکردم و از هرکی ک خوشم میومد بهش میگفتم و البته از گندکاریاش اطلاع داشتم اما خب سعی کردم تو دلم نگه دارم چون قصد ناراحت کردنشو نداشتم....ب خاطر این ک معدلم بالا بود میتونسم 24 واحد بردارم و درسمو س ساله تموم کنم....چیزی تا پایان دانشگاهم نمونده بود ک دردسرای من شروع شد....شاید هم اغاز تنهایی ک هنوز هم ادامه داره...
امضاتو تقدیم کردی به آذر؟؟؟
حیف که ۲۴ واخد برنداشتن با معدل ۱۹/۸۰
ی شب مامانم زنگ زد سحر کجایی؟
گفتم خونه مامان چرا؟
گف منو بابات داریم میام/ ..../اینقدر خوش حال شدم ک حد نداشت اون موقع اصلا برام مهم نبود اذر نیست و کجاست فقط از اینکه پدر مادرم داشتن میومدن خوشحال بودم....شام پختم میوه شستم گردگیری کردم و ی دوش گرفتم...لباسای خوشگل تنم کردم و طولی نکشید ک پدر و مادرم اومدن...اما چ اومدنی اذرم باهاشون بود...با خوش حالی سمت بابام دویدم ک بغلش کنم اما با سیلی ک تو گوشم خورد خشک شدم...
خیلی دیر به دیر میزاریا
خب بقیش چیشد بگو
