سلام.
دوستان عزیزی که بعد از یک شکست بزرگ در زندگیشون، دوباره خودشون رو سرپا کردن و تونستن به روال عادی زندگی برگردن یا حتی موفق تر و خوشحال تر از قبل باشن لطفا تجربیاتشون رو اینجا بنویسن.
لطفا عنوان شکست یا رویداد بد رو ذکر کنید و مدتی که طول کشیده تا اون رو پشت سر بگذارید رو هم بگید. اگر صلاح دونستید چگونگی مدیریت قضیه رو هم بگین.
ممنونم.
من یکسال با مردی بودم که بیچاره ام کرد شکاک و بدبین بود یکسال چه ها که نکشیدم حدود سه سال گدشته خودم رو نجات دادم ولی هنوز هم اتفاقات اون روزها ادیت ام میکنه ولی خوب گذشت
من عاشق شدم بگم؟الان هم خوشگلترم(اگ ببینه سکته میکنه)هم قوی تر و هم خوشهیکلتر
مرگ مادر پدرم بدترین رویدادی بود که تو زندگیم رخ داد که باعث شد زیر دست عمو و زنعمو همه چی بهم تحمیل بشه خدارو شکر که دوباره تونستم خودمو پیدا کنم
چندین سال میخاستم یواشکی پیام دادمم بعد چند وقت اون پیام داد و بیشتر میگیر بود اصن لو ندادم بعد یه مدت خودم دیدم نمبشه و قطع کردم اون قضیرو بعد ازدواج کرد😂😂😂😂چندین قضیه دیگم پیش اوند با شخصا دگ ولی کل چالش من این بود که پسررارو فرامش کنم و به خودم برسم هر جا میرفتم یادش بودم گریم میگرفت واسه خودم قرار گذاشتم فکرمو منحرف کنم و به خودم برسم حتی وقتی برگشتن سمتم محلشون ندادم فقط خودمو دیدم خودخواه شدم الان دگ نسبت به اون سالا قابل مقایسه نیستم خیلی قوی ترم طولانیه اینجا نمیشه گفت راه های فراموشیو
میشه رویداد و نگم؟ یه مسئله بود تقصیر خودم بود... 6 ماه افسردهههه... هر روز گریه... دست خودم نبود. هر کس باهام حرف میزد گوش نمیدادم... الان 2،3 ماه حالم خوب شده... با کمک خدا، بدون مشاور و چیزی دوباره کشیدم بالا. فهمیدم چیزی برا خدا محال نیست. همه اتفاقاتم حل شد.
درود،،، برای تقریبا ۶سال پیشه زمانی که ۱۲سالم بود شرایط روحیمم خوب نبود زیر دست زنعموم داشتم له میشدم زنعموم و عموم منو به عقد پسرخاله ی زنعموم که از من ۱۷سال بزرگتر بود دراوردن یه مدتی تو شوک بودم
و افسرده اما بعد از به دنیا اومدن پسرم کلی روحیم عوض شد بزرگترین دلخوشیم پسرمه 🌹
