چون من زندگی پس از زندگی رو دیدم خیلی گاهی سینمایی بود مثلاً میثم عباسیان بنظرم خیلی دروغ بود
و سوال من اینه که اون جهان فقط بخوربخواب و حوری و ....داره؟ همین؟
من همسرمو یه سال و۴ماهه ازدست دادم همسرم همش۲۳سالش بود با یه بچه۱سال ونیمه تنهام گذاشت الان پسرم۳سالشه دیگه من کم کم به حرفاتون رسیدم بدون اینکه چیزی سرچ کنم نمیگم اروم شدم ولی به این باوررسیدم دیکه هیچوق نمیاد پیشم بااینکه همیشه کنارمه حسش میکنم باهاش دردودل میکنم دیگه مثل قبلنامنتظرش نمیشینم چشم به راه نمیمونم فقط سعی میکنم براش خیرات بدم براش دعاکنم براش صلوات بفرستم اینجوری بیشترحسش میکنم وکمترخلاش حس میشه
سلام
فرزند عزیزتون در آغوش نور و رحمت خدای مهربون باشه انشاالله
قبلا شاید دلم می خواست پدر و‌برادرم برگردن ولی از سال ۹۷ که با دنیای پس از مرگ آشنا شدم و معنیِ درستِ مرگ و زندگی رو فهمیدم ، حتی یکبار هم همچین آرزویی نکردم .
اکثرِ تجربه گرها وقتی فهمیدن موعدشون نرسیده ، شروع به چانه زنی و التماس برای موندن و برنگشتن کردن .
اینکه من بخوام عزیزانم که به آغوش خدای مهربون رفتن ، برگردن و کنارم باشن ، مثل این هست که کسی در غزه ، افغانستان و ... آرزو کنه یکی از عزیزانش که خارج از اونجا و مثلا در یک کشور خوش آب و هوای اروپایی و در رفاه زندگی میکنه ، برگرده و کنارش باشه .
من هنوزم دلم برای پدر و برادرم تنگ میشه ، شبی که خوابشون رو ببینم ،صبحش مدام خواب رو با خودم مرور می کنم . من هر شب به یادشون قبل از خواب فاتحه می خونم .
این دلتنگی طبیعیه
ولی هیچوقت نمی خوام به این دنیا برگردن
فکر نمی کنم صفحه های زیادی از تاپیک رو خونده باشید ، وگرنه نظر منو در مورد بهشت و جهنم می دونستید .
من خودمم با سری های جدیدِ زندگی پس از زندگی ، زاویه پیدا کردم
مستندِ نسیمی از حقیقت رو‌سرچ کنید ، بدونِ جهت گیری هست تجربه گرها هم ایرانی هستن هم خارجی .
فکر کنم ۱۲ قسمتی باشه
سلام عزیزم
همسرت در آغوش نور و رحمت خدای مهربون باشن انشالله
و خدای مهربون حافظ و نگهدارِ خودت و پسر کوچولوت باشه .
حسی که داری و کارهایی که می کنی واقعا عالی و درسته.
با افسردگی و ناراحتی و متوقف کردنِ زندگی ، همسرت برنمی گرده ولی باکاهای قشنگی که می کنی ،هم حالِ دلِ خودت خوب میشه هم روح همسرت شاد میشه هم خیر و برکتش به زندگی خودت و پسرت برمیگرده .
مطمئن باش وقتی با همسرت صحبت می کنی ، هم می بینه ،هم می شنوه و هم حس می کنه
ما عزیزانمون رو‌نمی بینیم مگر در خواب ، ولی تصور کن در یک اتاقِ شیشه ای هستی که عایق صدا داره و شیشه هاش آینه ی یکطرفه هست ،تو بیرون رو نمی بینی ولی اونیکه بیرون هست ، هم تو رو میبینه ، هم صدات رو می شنوه ، اون کنارته ، فاصله ی شما فقط یک شیشه هست .
وقتی به عزیزانمون فکر می کنیم یا باهاشون صحبت می کنیم ، اونا حتی به اندازه ی همون شیشه هم با ما فاصله ندارن ، اونا نه تنها کنارِ ما ، بلکه در عمقِ ذهن و جانِ ما هستن و از سلول به سلول بدنمون و هر احساسی که داریم ، حتی بهتر از خودمون آگاه هستن .
