من پیش شوهرم میرم میخوابم.براش فرقی نداره برم یانرم.
منم یه دختر چهار سال و یک ماهه دارم و دقیقا همین تجربه رو داشتم
اوایل که دخترم نوزاد بود و تو تخت کنار تخت خودمون میزاشتم کنار هم میخوابیدیم
حدود یک سالش که شد کوچ کردیم رو زمین وسط اتاق دخترم اما شوهرم بعد از چند ماه گفت نمیتونه زمین بخوابه و اومد تو اتاق خودمون رو تخت خودمون
تا سه سالگی دخترم فقط وقتی کار داشتیم کنار هم بودیم و بعد من میرفتم اتاق دخترم و اونم تو اتاق خودمون
یه شب دیدم نه اینطوری نمیشه که
همت کردم و از همون شب که تقریبا چند ماه قبل بود باهاش رک حرف زدم و گفتم دوست دارم کنارش باشم و اونم گفت که دوست داره اما بیدارشدنهای مداوم دخترم و خوابیدن رو زمین اذیتش میکنه و گفت که خب خرس گنده تنها بخوابه تا ما هم راحت باشیم خخخخ
منم از همون شب علیرغم اینکه سخت بود دخترم رو تنها خوابوندم تو اتقاقش و به تختم برگشتم
ببخشید طولانی شد گفتم شاید به دردت بخوره تجربه م
شوهر منم چون ساعت شش باید بیدار میشد وبچه هام یک میخوابیدن میرفت تو اتاق.تا اینکه😢😢😢😢تا انکه چون اتاق کولر نداشت مجبور شد بیاد تو سالن پیش ما بخوابه.اما من دیگه اون ادم سابق نشدم.........ما اتاقامون کولر نداره تو سالن میخوابیم
اون موقع که حامله بودم پیشم زیاد نمیخابید بخاطر اینکه دخترم منو اذیت نکنه و خوابزده نشم وبعدش دخترمو بین خودمون میخابوند و عادتش داد البته و هر چی بهش میگفتم عادتش نده به گوشش نمیرفت
بعدشم که زایمان کردم بچه شبا نمیخابید این میرفت تو اتاق میخابید بعدش که بچه خوابش خوب شد هم که هیچ میره پیش دخترم جدا اونور تو پذیرایی میخابه
هرچی بهش میگم منوتو زنو شوهریم باید پیش هم بخابیم به هیچ عنوان نبیاید جدا بخابیم میگه مشکل بچه هان
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
