اصلا خانواده شوهرم خبر ندارن ما بچه میخوایم و نمیشه به همه گفتیم حالا حوصله بچه نداریم
ولی من فکرمیکنم همش ازاسترسه که نمیشه من قبل ازدواجم پریودای خیلی بی نظم تری داشتم ولی اولین ماه بعد رفتن به خونمون با اولین اقدام حامله شدم ولی الان سه ساله تواقدامم ونمیشه هرچی دارو وکوفت وزهرمارم بوده میخورم وفایده نداره
خوابش برام خیلی جالب بود
اینروزا رو گذروندم میفهمم ک چی میگی ولی اینجوری ادم بیشتر خودشو اذیت میکنه بدتر استرس نیگیری ک خود استرس از پلی کیستیکم بدتره من iuiک کردم گفتم اینبار دیگه شد تموم شد انقد ک مطمئن بودم باردار شدم پریود نشدم رفتم بتا دادم منفی بود بعد دو روز پریود شدم انقد روز بدی بود برام باور نمیکردم نشده چون همه چی عالی پیشرفته بود اونجا بود ک گفتم برای خدا ک کار سختی نبود پس صلاح نبوده باز منتظر میمونم و تلاشمو میکنم الانم باید برم ivfک گذاشتم برای شهریور یا مهر ماه
انشالله همه منتظرا .توکل بخدا هر چی اون بخواد من ک 4ساله دارم تلاش میکنم .طی هر دوره درمان ک توام با اقدام بود برای انرژی مثبت دادن بخودم یا اسباب بازی میخرم براش یا لباس همیشه نگاهش میکنم کلی انرژی میگیرم وقتی نمیشه جمع میکنم میذارم تو کمد😅دوباره یه چیز جدید میخرم کلا اینجوری دارم سر میکنم فعلا
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
