خیلی درمونده شدم😣

خانوادم که ازشون خیلی ضربه خوردم و همیشه تنهام گذاشتن الان دو ساله بچه دار شدم از روز چهارم زایمان دست تنها بودم تا الان تو این دو سال هیچ تفریحی نداشتم و همش بچه داری کردم وسواسم دارم خیلی به بچه می ریم جوری که واقعا دارم از بین میرم ...هر بار مریض شدم نتونستم دو ساعت استراحت کنم😥البته شوهرم خیلی کمکم کرده ولی نمی دونم چرا دیوونه شده انگار..با همه که قطع رابطه کردیم امسال کلا شوهرم آدم بدبینیه و آدمها هم متاسفانه سوژه رو‌ میدن و دامن میزنن به بدبینیش...از صبح تا شب داره بهم گیر بیخود میده دعوا راه میندازه فوش و‌فوش کاری میکنیم جلو‌بچه😥😥من خودم عصبیم افسردگیم گرفتم اینم همش رو اعصابمه فقط خدا نکنه مامانم زنگ بزنه یا یه خبری از خانوادم بشه شروع می‌کنه مرده رو‌دراوردن از زیر خاک آنقدر فوشش میده تا به جنون بکشه منو ...من آنقدر خسته و داغونم نمی تونم رابطه جنسی برقرار کنم اصلا درک نمیکنه همش میگه زیر سرت بلند شده...یهدخرید میریم بیرون از خونه آنقدر غر میزنه آخرم دعوامون میشه....شام می‌بره بیرون پنجشنبه یهو منو برده تجریش منم لباس گرم نپوشیده بودم مریضم بودم گفتم نمی تونم بیرون بشینم رفتم داخل رستوران بچه هم نمی موند یهو قاطی کرد فوشو کشید بهم که حالا خبرت نمی میری که بمونی بیرون😣بعدم شام نخورد گفت تجریش مال آدمای عقده ای من متنفرم از اینجا غذا هم نمی خورم (این و گفتم نمونه بیرون رفتن ما رو ببینید)بخدا دارم می‌نویسم اشکام همین جور می‌ریزه😥همش میگم خدا مرگم و بده راحت شم ولی خیلی از آینده بچم‌می ترسم میگم من نباشم چی به سرش میاد...قلبم داره کنده میشه ..امروز سر یه شوخی چه حرفای زشتی زد به من...گفت تو از اینکه رابطه برقرار نمیکنی معلومه میخوای چند سال دیگه بزاری بری منم گفتم آنقدر زده بالا نمی تونی خودت و کنترل کنی بیا خالیت کنم گفت خفه شو من مثل ننت نیستم پسر مردم و گول زده (بابام و می‌گفت چون از مامانم کوچیکتره) اصلا چه ربطی داشت من که نفهمیدم فقط تو هر چیزی باید پای اونا رو وسط بکشه😢چیکار کنم کجا فرار کنم دارم دق میکنم😥😥