دل خیلی از دست خانواده ام پر هست. خیلی دوست شون دارم. اما اون ها اصلا دوست ندارم. هر کاری براشون می کنم. پدر ومادر و بردارم. من همه کار براشون انجام میدم اما اون ها اصلا به حرف های من توجه نمی کند. شب و روز ام شده گریه. راه حلی بگید که خودم رو به بی خیالی بزنم. زندگی ام مختل شده چون داءم به این موضوع فکر می کنم. چجوری آرامش روحی برای خودم فراهم کنم که بهشون توجه نکنم.
چشونه
وقتی اونا رو دوست داری .همین که میبینی اونا ارامش دارن بدون تو .خوبه دیگه .نمیخواد غصه بخوری
منم مث توام هركاري ميكنم نميتونم بيخيالشون شم😪
از بس محبت کردی فکر می کنن وظیفته...یه مدتی یه کم سرد شو...البته نه خیلی ها...به هرحال خانوادتن...اما محبت سابق رو نداشته باش تا قدرتو بدونن
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
