سلام. من 33 ساله و کارمندم با یه پسر 3 ساله... تحمل رفتارهای شوهرمو دیگه ندارم... تصمیم گرفتم برم تقاضای طلاق بدم.... هرروز از خدا مرگم رو میخوام.... نمیدونم چکار کنم....
شوهرم بعد بچه کلا شد یه ادم دیگه... اینقد رو بچه حساس بود که نمیزاشت حتی ببرمش خونه بابام تا زبون باز نکرد نزاشت بدون خودش یه ساعتم ببرمش جایی.... از خانواده من بی دلیل متنفره... وقتی من میرم سر کار روزها میبره پسر رو خونه باباش و نمیان دیگه....پسرمم داره عین خودش میشه... ترجیح میده خونه ماها نیاد...
خدا ذلیلشون کنه
توقع شوهرتو بالا بردی
فکر نکن طلاق چیز خوبی هستش
مگه شوهرت شاغل نیست؟
با این حساب طلاق بگیری باید قید بچتو بزنی
اگه کارمند نبودی فکر میکردم من تاپیک زدم دقیقا زندیگیت مثل زندگی منه
بچه اسیر محبته.بش خوب میرسن حتما اونجا.
بچه رو باید بیشتر به خودت وابسته میکردی.
واقعا توقع اش رو بالا بردم... هرچی فکر میکنم اصلا زن بدی نبودم... اصلا نه توقع داشتم نه بدجنس بودم نه...
واقعا حالم خوش نیست... پسرم اوایل از من متنفر بود... خیلی جنگیدم اما باباش تاثیرش خیلی زیاده
معلمه.... وقت بیکاریش خیلی زیاده.... منطقش اینه که چون تو سر کار هسی بچه رو میبره خونه باباش که یه شهر دیگه هست ... هفته اخر اسفندو اول فروردین کلا چهاروز بچه ام رو دیدم... کلا رفتن
