چند جمله ای بگم و به خدا بسپرمتون.
اصولا واسه ما آدما قضاوت کردن و تهمت زدن و انگ زدن به آدما راحت ترین و دم دست ترین کاره.
دوست نداریم قضاوت شیم ولی خیلی راحت آدمارو بدون اینکه از هیچیشون خبر داشته باشیم قضاوت میکنیم.
دوست نداریم بهمون بگن دروغ گو، در حالیکه خیلی راحت مثل آب خوردن برچسب دروغگویی به پیشونی آدما میزنیم.
چون من، که با فضای سایت آشنا نیستم خیلی و چندتا تاپیک دیدم که بحث راجبه مسائل مختلف من جمله زناشویی بوده، فکر میکردم فضای مناسبیه واسه مطرح کردن سوالام. چون فکر میکنم داشتن آگاهی لازمه‌ی اینه که بشه زندگی موفقی داشت. چون اونقد زندگی های در به داغون و به بن بست رسیده ( بخاطر ناآگاهی و ندونستن و اطلاع نداشتن از جنبه های مختلف زندگی ) دیدم که میترسم برای منم اتفاق بیفته. چون خیلی سختیای طاقت فرسایی رو پشت سر گذاشتم که دیگه دلم نمیخواد با تلخی های این چنینی رو برو شم.
چون من سوالمو مطرح کردم هرچند در جای نادرست ( احتمالا )، دلیل نمیشه به خودتون اجازه تهمت زدن و تحقیر و تمسخر بدین. شنیدین میگن از هر دستی بدی از همون دست میگیری؟؟ اگه نشنیدین از من بشنوین و از خدایی که ناظر به همه چیه بترسین. تو فضای مجازی آدمهایی پشت سیستم نشستن که قلب دارن.
اونقدر راحت به خودمون اجازه هر حرف و رفتاریو ندیم.
اونقد شب و روزمونو انواع و اقسام دروغ ها پر کرده که حتی به آدمایی که بدون دوز و کلک رفتار میکنن و حرف میزنن، برچسب چوپان دروغگو رو میزنیم.
دنیا دار مکافاته دوستان.....
بخدا قسم که دار مکافاته.
یا حق
