نمیدونم کسی اینجا منو میخونه یا نه اما حداقل دارم مینویسم همیشه فکر میکردم دیگه خدا رو شکر شوهرم خوبه اما اونم نیست اصلا نیست هیچ کسی نیست دوستام نیستن مامانم هم ایران نیست خواهر ندارم برادرم هم نیست فوت کرده هیچ چیز نیست هیچ کس نیست تو یه اتاق هم ساعتها بیافتم به جز پسر دو سالم کسی نیست هیچ کس هیچ کس