منیه دختر 19 سالم ...پارسال تو کنکور تجربی شرکت کردم می تونستم دام بخونم مادرم نذاشت گفت نهههه فقط پزشکی.....هر کاری می خوتم کنم مامان نمی گذاره ...بخوام برم بیرون حتما باید منت یکی از دوستام بکشمم چون تنها نمی گذاره.....بخوام آب بخورم نی گذاره...میگه به فکر درس باش نه کار ولی یه قرون پول به من نمی ده گ..قرار بود ماهی 100هزار تومن که واقعا پولی نیست و بده به من حد اقل هزینه رفت و امدم اونم نمی ده...کلا تو زندگیم نه حق انتخاب دارم نه چیزی از اون بد تر امروز می خواستم یه مانتو بخرم نگذاشت بعدم کلیییی جلو بقیه دعوام کرد و حتی زد منو.......به خدا دلم نمی خواد انقدر از بد بختیام بیام بگم ولییی تو زندگیمم هیچ خوشی ندارم....نمی دونم چرا هر چی بدی سختی مال من ....چرا خدا منو واسه عذاب کشیدن افریده
انقد بدم میاد آرزوهای خودشونو هوار میکنن رو سر بچه هاشون یکم یاغی شو
بشین درستو بخون پزشکی قبول شو برو از مادر و پدرت جداشو یه شهر دیگه بزن بری خوابگاه من برای فرار از خونه ازدواج کردم از چاله در اومدم افتادم تو چاه
نمیدونم واقعا چی بگم
خوب تو که دامپزشکی قبول میشدی یکم تلاش کنی پزشکی قبول میشی دامپزشکی رشته خوبی نیست واسه یه خانم یکم خودت به خودت روحیه بده بگو یه مدت سختی میکشم بعد راحت میشم الان تا کنکور کلی وقت داری عزیزم صبوری کن تا خدا جوابتو بده خدا با صابرینه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
