سلامممم
میشه از تجربیاتتون بگید؟خیلی سخته دوری از خانواده؟؟؟خواستگار دارم که تو یه شهر دیگه زندگی میکنه از همه لحاظ خانواده خوبی هستن اما بخاطر اینکه از خانوادم دور میشم ومیخوام بگم نه...شما جای من بودید چیکار میکردید؟؟اونایی که از خانوادشون دورن پشیمونن که چرا با همشهری خودشون ازدواج نکردن؟؟؟یا فرقی نداره ..توروخدا کمک کنید نمیخوام تصمیم اشتباه بگیرم
بستگی داره وابستگی های هر شخصی با یکی دیگه
من ولی بعد یکسال خانواده مم اومدن اینجا
منم از خانوادم دورم. تو یه شهر دیگم. ولی اصلیتمون همینجاییه که هستم.
من دور از خانواده ام اولها سخت بود ولی الان میبینم خیلی هم خوبه. دیگه حوصله شهر خودمون ندارم.
اگه وابستگیات به خانوادت زیاده قبول نکن
اگه خانواده شوهر و شوهرت خوب باشن مثل خانواده خودت بات برخورد کنن سخت نیس
من تجربه ازدواج ندارم ولی یه خواستگار داشتم از تبریز که با هم دوست بودیم و عاشقش بودم اومد خواستگاری پدرم گفت باید بیاد تهران اونم قبول نکرد وبعدها از هم جدا شدیم خیلی خاطره تلخی شد برام اما الان خوشحالم که نشد چون طاقت دوری مادرم و خواهرمو ندارم
منم شهردیگه ازدواج میکنم گلم وهیچ مشکلی هم ندارم ادم هرجامیدونه خوشبخته بایدباشه
من، واقعا اشتباه محضه دختر از پدر و مادرش دور شه
مردا بهترینشونم ارجعیتشو ننه و باباشونه
منم اتفاقا تهرانم اوشونم تبریز
ی حسی بم میگه هرکی میگه خوب نیس مجرده😂😂😂😂
من که شهر خودمونم ولی دو تا دوست همدانی و تبریزی دارم که سالهاست شیراز زندگی میکنن زندگیشونم خوبه به نظرم بستگی به روحیات خودت و شخصیت طرف مقابلت داره روحیات من برای زندگی تو یه استان دیگه اصلا سازگار نیست
من دورم،ولی چون از هردو خانواده دوریم مشکلی نداریم
اگه باید بری شهر اون آقا خوب نیست
بستگی به میزان وابستگی خودتون داره و اینکه بتونید با خانواده همسرتون رابطه برقرار کنید و اگه قراره خانه دار باشید یکم سختتر و از همه مهمتر اگه اخلاق همسرتون خوب باشه این دوری خیلی کم حس میشه و چند ساعت با شهر خودتون فاصلست؟
