با چنتا جمله نمیشه کمک کرد و راهکار داد بهتره حتما بری پیش روان شناس اول خودت بعد پیش روان شناس کودک.
قبلش یادت باشه بچه شما تو سن حساسیه یعنی یه کودک نوپا به حساب میاد و رفتارش تو کنترل خودش نیست. صبر و تحمل هم نداره و زمان حال براش مهمه نه حتی دو دقیقه بعد. یعنی چیزی رو میخواد باید بدست بیاره.
ببین بچت چه کار بدی رو خیلی زیاد انجام میده. چه وقتی و کجاها .که اینجوری کفری میشی.
وقتی ارومه خوبه تحسینش کن بوسش کن باهاش بازی کن
هر بارم کار بد کرد ( به جز رفتار هایی که آسیب میزنن به خودش یا کسی ) بهش توجه نکن. داد نزن. چونه نزن که اگه اینجوری باشی منم فلان کار رو میکنم یا تهدید نکن که اینجوری نباشی میندازمت تو حموم. جریمش کن مثلا اسباب بازی هاش رو ازش بکیر با بگو امرور فقط حق داری نیم ساعت تلوزیون ببینی. یادت باشه همه چیز رو ازش دریغ نکنی که چیزی برای از دست دادن نداشته باشه.
بهش بگو نباید مثلا کسی رو هل بدیم. نباید ها و باید ها رو بهش بگو مثل طوطی باش تکرار کن که تو ذهنش بره.
وقتی خیلی عصبانی هستی ساعت رو نشون بده بگو من میرم تو اتاق تا عقربه بزرگه بیاد رو مثلا 5 تا اون موقه اصلا نیا پیشم تا آروم شم. برو یه جا بشین اگه دیدی آروم شده بدون این که حتی اشاره ای کنی به کار بدش باهاش حرف بزن و بازی کن انگار هیچ کار بدی نکرده. اگه هنوز به حرفش گوش نمیده اصلا توجهی نکن چون با هر نگاه و توجه شما اون تقویت میشه فقط بکو کارت بد بود مثلا ما اسباب بازی رو نمیشکنیم.
یادت باشه بچه ها عاشق جلب توجه هستن حالا به هر طریقی.