ای جان.زنده باشه.پسر منم از چهار سالگی عینک گرفته.الان یک سال و نیم میگذره.اذیت که اصلا نمیشه بهت قول میدم.شاید خودت طول بکشه که عادت کنی ولی اون نه خیلی زودتر از اونچه که فکر کنی عادی میشه براش.خیلی هم خوب که فهمیدی والا بدون عینک بیشتر اذیت میشد و تو هم نمیدونستی.البته پسر من استیگماته و زیاد وابسته به عینک نیست و شیشه عینکشم خیلی سبکه.البته دکترش گفته که باید بزنه.فقط یه چیزی به خودت میگم خودتو اذیت نکن اصلا چون به خدا چیز مهمی نیست.من چون خودم گذروندم این دوران رو بهت میگم اصلا اصلا روزگارو به خودت تلخ نکن به خاطر قضیه به این سادگی.من خیلی پشیمونم که خودمو اذیت کردم خیلی.فکر میکردم حالا چیشده و چی قراره بشه.قضیه ساده تر از این حرفهاست.