این پست زیبای یکی از دوستان که در تاپیک یکی از عزیزان نوشته شده بود درباره مرگ و اون دنیا. البته من یه قسمتهاییش رو حذف کردم
بعد از مرگ روح از بین خاطراتش و وابستگی هایش خود را جدا میکند .
این وابستگی ها هم مثبت است هم منفی .
مثلا وابستگی به مال دنیا یک وابستگی منفی و وابستگی مادر به فرزندش هم نوعی دلبستگی و وابستگی مثبت محسوب میشود ولی به هرحال وابستگی ست.
این وابستگی ها کششی به سمت پایین برای روح ایجاد میکند که او را از رفتن به سمت جهت خروج از مرحله دنیا باز میدارد .
یعنی روح بعد از مرگ تحت تاثیر دو کشش قرار میگیرد . یکی نیروی وابستگی از پایین
و دیگری نیروی بشارت دهنده به سمت مرحله بعد .
اگر نیروی وابستگی ها غلبه داشته باشد باعث میشود روح تمایل پیدا کند که دوباره وارد جسم گردد
بعد از مدتی روح متقاعد میشود که تلاش او بیهوده است و فشار قبر از بین میرود.
وابستگی ها باعث میشود که روح ، شاید سالها نتواند از این مرحله بگذرد .
بحث روح های سرگردان و سنگین بودن قبرستانها بدلیل همین وابستگی هاست .
گاهی تا سالها فرد فوت شده نمیتواند وابستگی به قبر خود و جسمی که دیگر اثری از آن نیست را رها کند.
حالا بگید چطوری از این وابستگی ها رهابشیم.
راحت بگم که من خیللللللللی پسرمو دوست دارم
مطمئنم اگه بمیرم روحم صدسال تو قبرسون آواره میمونه بخاطر پسرم
