2777
2789

انقدری که من بهش گفتم ی بار داستانشو با جزییات بگه بیام بین شما دوستان ب اشتراک بزارم بلکه درسی بشه برای  بقیه


این دوست عزیزم نتونسته بوده بین این همه تشویش ذهنی درس بخونه و مرتب مشروط میشده  در حالیکه عااشق درس بود تو دوران دبیرستان همه معلم ها بهش میگفتن ک تو ی پژوهشگر میشی از بس که ایده داشت و خلاق بود ولی  خب تو این چند سال نتونست اونی بشه ک میخواد حتی ب قول خودش ی روزایی که ب خودش امید میداده و شروع ب درس خوندن میکرده معدلش ب ۱۹ هم میرسیده ولی انقدر اوضاع روحیش بد بوده ک خیلی نمیتونسته این امید دادن به خودش رو ادامه بده و نکته جالب اینجاس که این دوستم خیییلییی تو داره  و نمیذاره هیچ کس از زندگیش خبر دار بشه همه اینها رو که دیروز صبح برام تعریف میکرد هم گریه ام گرفته بود هم متعجب ک چطور یه آدم میتونه انقدر تو دار و آبرو دار باشه و نذاره کسی از مشکلات حادش خبر دار بشه  الان پنج شش ماهی هست ک زندگیش به روال  عادی برگشته خداروشکر و میشه گفت تازه داره زندگی میکنه ولی الان انقدرر خسته است از نظر روحی ک داره پیش مشاور میره و حتی مشاوره بهش گفته روحت خیلی زخم خورده است باید تلاش کنی تا جون بگیره و اینکه ی تست واسه سن عقلی داده بوده اینه که سنش ۴۸ تخمین زده شده در حالیکه خودش ۲۶ سالشه

یه تجربه بگم بهت. الان که دارم اینجا می نویسم کاملاً رایگان، ولی نمی دونم تا کی رایگان بمونه. من خودم و پسرم بدون هیچ هزینه ای یه نوبت ویزیت آنلاین کاملاً رایگان از متخصص گرفتیم و دقیق تمام مشکلات بدنمون رو برامون آنالیز کردن. من مشکل زانو و گردن درد داشتم که به کمر فشار آورده بود و پسرم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت که خدا رو شکر حل شد.

اگر خودتون یا اطرافیانتون در گیر دردهای بدنی یا ناهنجاری هستید تا دیر نشده نوبت ویزیت 100% رایگان و آنلاین از متخصص بگیرید.

 واما حالا سوالی که ازم پرسید اینه که مونده بین دو راهی که ادامه تحصیل بده یا نه من بهش گفتم ادامه بده و یه یاعلی بگه شروع کنه ولی خودش میگه میترسم از آینده که نکنه این ادامه دادن تلاش بیهوده باشه

من بهش گفتم میام اینجا مطرح میکنم و ببین که بقیه مردم نظرشون چیه بهش گفتم من ی نفرم که میگم ادامه بده ولی این نی نی سایتیها یه جامعه اند از تمام نقاط دنیا با تمام فرهنگ ها حالا قرار شده نظرهای شما رو ببینه

خواشه میکنم خواهرانه نظر بدین

 واما حالا سوالی که ازم پرسید اینه که مونده بین دو راهی که ادامه تحصیل بده یا نه من بهش گفتم اد ...

خب ادامه تحصیل نده چیکار میکنه. بیکار تو خونه بازم غصه و فکر و خیال. یه راهیه تا بتونه ذهنشو پراکنده کنه. پس ادامه تحصیل بده. مگر اینکه جایگزین بهتریبرا ادامه تحصیل داشته باشه

درسشو ادامه بده. بهرحال راهیه که تا بیشتر از نیمه اومده. حداقل وقتی تموم شه ببینه یه کارو به سرانجام رسونده واسه روحیه ش بهتر میشه. بعدش ممکنه براش کاری جور شه. یا از اون مدرکش بتونه برای پژوهش و ... استفاده کنه. بهرحال بهتر از تو خونه نشیتنه

اگه دوتا جمله گهربار (به من چه و به تو چه) سرلوحه زندکی باشه خیلی راحت تر زندگی میکنیم!

اگه قرار دوباره کنکور بده که نه چون دیگه تا درسش تموم بشه 30 رو رد کرده واسه ازمون استخدامی دولتی به شرایط سنیش نمی خوره 

شرکت خصوصی ها هم تو سن 30 به بالا سابق کار می خوان ازش 

بره یه کار هنری مثل ارایش گری خیاطی طراحی داخلی دستیار دندان پزشکی.... که دوره کوتاه می خواد بهتر

اگه کنکور نمیده رشته خودش می تونه ادامه بده ( چون گفتی ورودی 92) خوب اگه بازار کار داره چرا که نه ادامه بده موقعیت شغلی بهتری پبدا می کنه و با ادم های سطح بالاتری معاشرت می کنه که می تونه ازدواج بهتری داشته باشه

ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2790
2778
2791
2779
2792