دقیقا میفهمم چی میگی
ولی ببین منم که متأهلم هیچکس کنارم نیست
تو حداقل میدونی کسی نیست همراهیت کنه
میگی خب نیست دیگه نمیشه کاریش کرد تا به وقتش یه شوهر خوب قسمتم شه
ولی من که میدونم شوهر دارم و بازم تنهام خیلی میسوزم...میرم لباس بخرم میبینم همه کسایی که میرن تو اتاق پرو یکی دونفر همراشون هستن و نظر میدن
بعد من همیشه عین این بدبخت بیچارهها هی تو آینه زل میزنم به خودم میگم خدایا چیکار کنم
کسی نیست نظر بده، بخرم نخرممممم...حالا این یه موردشه...شوهر داشته باشی و سه هفته از خونه بیرون نری خیلی سختههههه... چون میگم دیگه وقتی متأهلی توقع داری شوهرت کنارت باشه
ولی وقتی میبینی نیست دلت میشکنه...پرحرفی کردم ولی اصل حرفم این بود که ماهم یه زمانی مجرد بودیم و الآن که ازدواج کردیم میبینیم مجردی خیلی بهتر بود... ولی تو چون ازدواج نکردی متوجه منظورم نمیشی..امیدوارم به زودیِ زود یه همسر همهچی تموم قسمتت شه که هیچوقت حسرت مجردیتو نخوری😘