کیا موافق تک فرزندی هستن

الان بچه دار شدن هم یه دلیلش بر میگرده به اوضاع مالی ،اگه شرایط نیست که یدونه کافیه،ولی اگه شرایط جوره دوتا بهتره.

به نظر من

من به خاطر شغل شوهرم و وضعیت خودم بچه دوم آوردم.

بیشتر روزای هفته شوهرم خونه نیست و منو پسرم تنها بودیم شب و روز به فاصله ۳ سال بچه دوم آوردم. برای من با وضعیت زندگی خاصی که دارم خیلی خوب بودوهست خدا رو شکر.

ولی خواهرم وزنداداشم و بیشتر دوستام یه بچه آوردن همه تمرکزشون روهمونه وقت بیشتری برای خودشون دارن.هیچ وقت نگفتن بچه اشون احساس تنهایی میکنه.

انقدر تو درساشون کمک و تمرین کردن بجه ها همه شاگرد ممتاز

دیگه اینکه همیشه بهترین هارو برای بچه هاشون میخرن ولی اونی که دوتا داره یاباید خیلی پولدار باشه یاهم چون بایدمثلا دوتا کفش.دوتا کاپشن.دوتا شال و کلاه.دوتا دستکش دودست لباس پاییزی ....یه جنس معمولی برداره که کم نیاره

ما 3 تاییم توی هیچ مسئله ایتو زندگیم خواهر و برادر کمکم نکردن .از نظر مالی تامین بودیم حتی شاید اگه یکی دوتا دیگه هم بهمون اضافه میشید پدرومادرمم ب هر 3 تامون محبت کردن 

ولی من باشم 2 تا میاریم ک توجه و تمرکز بتونم ب اندازه ی کافی براشون بزارم 

تک فرزند هم لوس و بی ادب نیست بستگی ب تربیت خانواده ش داره 

من خودمم تو دو راهی ام،یه دختر 4 ساله دارم نمیدونم چه کنم؟؟؟؟؟؟دومی رو بیارم یا نه

منم شرایطشو دارم حتی خونه تهران از خودمون سه خوابه راااحت میتونم بیارم ساپورت کنم ولی نه ولش کن  شاید روزی برسه کلا همین ی بچه رو هم بفرستم بره

نظر همه محترمه

ولی در تمام عمر 26سالم مهمترین ثروت زندگیم

خواهرای بزرگتر و دلسوزم بودن و برادر بزرگم که عاشقشم

یک موضوعی که باعث میشد به تک فرزندی فکر نکنم تجربه اونهایی بود که تک فرزند داشتن و حالا بزرگ شده بودن

با مادرهاشون حرف بزنی یک افسوسی دارن که چرا یک بچه دارن!! 

من هم صرف خودخواهی دومی را اوردم

همین

من یه پسر 6ساله دارم دومی رو هم باردارم .تا پارسال اگه کسی حرف از بچه دوم میزد صد در صد میگفتم نه ولی تو خودم حس کردم میخوام دوباره مادر شدن رو با تمام سختیاش تجربه کنم و حضورش تو خونه واسه هممون نیاز واسه یه شروع دوباره یه استارت واسه دوباره رفتن به دنیای بچگی اینبار با کمک و همراهی پسرم 

بچه اگه عرضه داشته باشه خودش امکاناتو بدست میاره ولی با پول نمیتونه خواهر برادر بخره واسه خودش تنهایی از هر دردی بدتره

من یه دختر دارم که نزدیک ۱۴ سالشه. همسرم قبلا دو تا دوست داشت اما الان که دخترم نوجوون شده و اوضاع فرق کرده کاملا موافقه و میگه همین یکی خوبه. خداییش هزینه خوب زندگی کردن یه خورده بالاست حداقل با شرایط مالی ما. هزینه کلاسهای ورزشی, آموزشی, هنری, و رخت و لباس خوب و شیک و خورد و خوراک خوب. اینه که ما با تک فرزندی موافقیم. با اینکه گفتم شرایط مالی ما معمولیه, ولی دخترم از نظر دوستاش و هم کلاسیهاش که دو تا یا بیشترن مرفه به حساب میاد چون واقعا فراهم کردن شرایطی که برای یه بچه ایجاد میکنی برای دو تا خیلی سخت میشه. برای مثال ما برای دخترمون کفش ۳۰۰ تومنی یا کوله ۵۰۰ تومنی میخریم اما اگه دو تا بودن بعید میدونم میتونستیم اینجوری هزینه کنیم. یا کلاس ورزشیش هزینش خیلی بالاست, موسیقی همینطور.

دخترمم هر کی ازش میپرسه میگه من خواهر یا برادر نداشتم که حالا نبودش اذیتم کنه و احساس تنهایی کنم, از اول همینجور بودم و خیلی راضیم. 

عزیزم بنظرم داشتن دو سه تا بچه خیلی بهتر از تک فرزندیه ولی خب توانایی مالی بالا وتوانایی رسیدگی کردن و تربیت و کلا باید روحیه سر وکله زدن باهاشون را داشته باشی اگه مثل من نداری تمام انرژیتو برای همون یکی بزار به نحو احسن  بزرگش کن

خارج از کشور...دوتا عموهاشم خارج درس خوندن پزشکن یکیشون مونده برنگشته