وقتي عصبي ميشه وحشتناك ميشه،وحشتناك واسه يه لحظشه...هرچي ميخواد ميگه به خودم و خانوادم...داد ميزنه جلو همه تحقيرم مي كنه لهم مي كنه با حرفاش چيزايي ميگه كه ميدونه واقعيت نداره فقط ميخواد خوردم كنه اما دل بي صاحاب مگه حرف حاليش ميشه؟اخه وقتي خوبه هم خيلي خوبه...
نامزديم بدون عقد... ولي وقتايي كه اينجوري ميشه به خودم ميگم بعد ازدواج بدتره بدجايي گير ميوفتي...ولي خيلي دوسش دارم به نبودنش نميتونم فكر كنم،دارم دق مي كنم واسم دعا كنين