پسرم که هنوز ۱۳ ماهشه
ولی انقدر متین و موقر و خوش اخلاقه حد نداره. به نظرم جو روانی خونه روی رفتار بچه‌ها خیلی تاثیر میذاره از نوزادی
من خواهر ام دخترش دو سال و نیمه هست، با همه شما شما صحبت میکنه، هرچی بهش بدی فوری میگه میییسی 😊
خیلی رفتار های خودمون توی خونه مهمه، چون دقیقا بچه نگاه میکنه و یاد میگیره
هیچوقت نشده به کسی حسادت کنم همیشه از شادی های کوچیک لذت میبرم.خاطرات بد تو ذهنم نمیمونه...به نظرم پدرم باعث اینا شده
پسرم خودش مسئول وسایل و لباس هاش هست .اگر جایی جا بذاره ،باید تا بار بعدی که میریم اونجا صبر کنه. اوایل سخت بود و گریه میکرد ولی الان حواسش حمع هست و چیزی رو جایی نمیندازه که نتونه پیدا کنه یا جا بذاره
نکته بدی هم که درآینده باعث شد من خیلی چیزا رو از مادرم مخفی کنم و مثل بقیه با مامانم دوست نباشم این بود که زود نسبت به چیزی که مخالف عقیده اش بود واکنش نشون می داد. منم مجبور به پنهانکاری .
اجازه نمیداد با دوستام برم بیرون. به شدت مخالفت میکرد منم یواشکی‌میرفتم و بعد رفتت بهش میگفتم
مرحوم پدرم می‌گفت:
جوری راه برو که زمین زیرپات بلرزه
همون قدر محکم همون قدر بااراده همون قدر جدی!
منم الان به دخترم همینو میگم محکم و مستقل باشه
اوایل برای پسرم خیلی اسباب بازی میخریدم و هر بار بیرون میرفتیم و هرچی‌میخواست تهیه میکردم
یه مدت بعد دیدم چرا اشنامون بچه اش انقدر اسباب بازی نداره اما با همون چند تا خیلی خوشه و ازشون درست نگه داری میکنه اما پسر من هر چیزی دو دقیقه سرگرم میشه و بعدش هم میشکونتش
خلاصه بعد فهمیدم که قانونمند عمل‌کنم. هربار بیرون بریم فقط یه دونه خرید کنه. اسباب بازی که دوست نداره ببخشه تا اسباب بازی جدید خریداری شه. اگر نتونه از اسباب بازیش درست نگه داری کنه دیکه حق بازی نداره .
الان خیلی خیلی بهتر شده .
پدرم از یه سنی دیگه خجالت می کشید که مارو مثل قبل بغل کنه یا بازی های جسمی و.... این باعث شد که همیشه یا دیوار خیلی بلند با پدرم داشته باشم . محبت کلامی داشتنا خیلی هم مهربون هستن اما نتونستیم نزدیک باشیم و رفیق.
از پدرم احترام رو یاد گرفتم. اینکه سریع تصمیم نگیرم. مهمترینش با پنبه سر بریدن😉😉😉😉
شاید حیا و مباحث اسلامی‌این کارو تایید کنن. اما من اگر دختردار شم به همسر میگم که همیشه نزدیکش باش. همیشه درآعوشش بگیر. دوستش باش.
و جلو پسرم هم همسرم رو درآغوش میگیرم. میبوسم. تازه گاهی ترتیب داره. اول پسرم بعد شوهرم. و این ترتیب صبح هم هست همه باید صبح و شب قبل و بعد از خواب همدیگه رو ببوسن و بغل کنن.
چه تاپیک خوبی
ولی یه چیزو بگم. رفتار خوب بچه ها تو سنین کم خیلی پایدار نیست. بیشتر تقلید و براساس تشویقه
اینکه بتونیم طوری تربیت کنیم که رفتار و گفتار خوب بچه ها تو سنین نوجوونی هم موندگار باشه مهمه
چقدر مشارکت زیاد بود. ادامه بدم؟؟؟
