براتون اتفاق افتاده یه دفعه همه اعتقادات و باورتون به خدا رو ازدست بدین؟

بله چند بار اتفاقات باعث شد که اعتقاداتم کم رنگ تر بشه تا جایی که الان کامل اعتقادمو از دست دادم 

تَو ٢١ سالگي دختري بودم بسيار تميز و بي شيله پيله 

سرم به كار خودم از ٨ سالگي به انتخاب خودم چادر شدم و كل دوره شيطنت و با حجاب و نماز و ... سمت هيچي نرفتم و به اصطلاح نجيب بودم

سر كار رفتم از ١٨ سالگي از بس اروم و سالم بودم يسره خواستگاري داشتم 

تك دختر بودم و پدر بسيار سخت گير 

هر روز بعد از كار تا ميومدم خونه وعضو ميگرفتم و ميرفتم ندارم و مسجد محل به جماعت 

محله امونم جزو محله هاي خوب تهرانم 

خانمي من و واسع پسرش انتخاب كرد و اومد سراغمون 

كلي زبون ريختن تا پدرم راضي شد ولي تَو زرد از اب دراومدن تَو ٢١ سالگي من مطلقه شدم از اون موقع نماز و چادر تعطيل 

من به خدا إيمان راسخ دارم ولي نه اون مدلي كه تَو مخمون كردن 

كل قران و بالا پايين كني 

اصلش همينه 

سالم باش اذيت نكن آزار نرسون دل نشكن به مال كسي دست درازي نكن 

بچه ها نمیدونم چرا جوابم نمیگیرم هرکاری کردم

لاقل یه حکمتی چیزی نشونم میداد

این موردو نمیدونم چرا جواب نمیده

گاهی میگم خدا ب این همه مهربونی چرا اخه جواب نمیده

منم خیلی چیزا ازش خواستمو جوابمو نداده ولی این دلیل نمیشه که خدا دوستمون نداره گاهی همون موقع بهت میده گاهی هم دیرتر و گاهی به صلاحت نیست که نمیده

الانم نه اينكه من بدبخت شده باشما نه 

فقط ديگه به اونايي كه ظاهرشون و مدل حجابي و... درست ميكنن اعتماد ندارم 

همشون بداخلاقن

همشون تند خو و عصبي هستن

تا ازشون ٤ تا سئوال اعتقادي ميپرسي چون اطلاعات ندارن بهم ميريزن و...

منم سر ب زیر و اروم و چادری و اهل مسجد و اینا

بویزه مامانا از تیپ مدل من خوششون میومد

دوست پسرم نداشتم میگفتم نه گناهه من باید مال همسرم باشم

هرکار خاستم کنم عذاب وجدان میداشتم و انجام نمیدادم

کل این سالها دعا و نذر و نیاز

اخرش الان 36سال و مجرد

از درون دااعون

هزاران حسرت همدم و بچه و نیازهام و ... و بدتر از همه همونایی ک تعریفم میکردن الان میگن بی عرضه خیلی حرف سنگینیه بعد این همه خودداری

من یه بنده ی ظالم و عوضی وقتی یه پیر مرد و میبینم که از نداری به این و اون رو میزنه و گدایی میکنه دلم می‌خواد آب بشم برم تو زمین یه بچه رو میبینم که حسرت همه چی تو چشاشه میخوام بمیرم براش بعد خدا که انقد ب قول خودش مهربونه چرا اون دل براشون نمیسوزونه

اخه همه میگن ازدواج چیزی نیست ک خدا نخاد

قبلا خيلي به احكام ديني پايبند بودم ولي ديدم براي هر حكمي يه راه در رويي وجود داره و كم كم  تحقيقات و مطالعاتمو تو كتابهاي معتبر بيشتر كردم و الانم راه دوست تر در پيش گرفتم سعي كردم به جاي هي نماز خوندن و روزه گرفتن و... رو انسانيتم بيشتر كار كنم كه الان همه ديگه تعريف انسانيت و خوب بلدند

یه دختر مجرد 36ساله خودت حساب کن چن سال دعا و انتظار

مورد زیاد بوده ولی نمیدونم چرا امده نیامده همه محو میشن

البته موردیم ک بگم دوستش داشتم و فلان نه پیش نیامده

واقعا من با این همه فشار چیکار باید کنم ک گناه نشه خطا نشه..خیلی موقع ها ب خدا گفتم ک از خط قرمز ظرفیتمم عبور کردم .. باورهام زیر سواله و احساس میکنم اونایی ک مثل من نبودن موفقترن و کار اونا درست بوده

میدونی انگار ادم با این همه خودسازی مثلن اخرش انگار زندگیو باخته

گاهیم انقدر تحت فشارهای عاطفیو ... هستم ک میگم دیگه ب من چه خطام رفتم تقصیر من نیست