نامه ای بخدا

خدايا...اگه از دستم دلگير نباشي بهت ميگم...بهت ميگم كه خيلي از حرفا تو دلم مونده چون شنوايي براي اون جز تو نيست...خدايا...خدايا...من ميدونم ما آدمها اهميتمون براي هم فقط در حد نيازهامونه...من درك كردم كه ديگه نميشه تو اين دنيا به كسي دل بست چون كسي نيست به آدم دل ببنده و البته هست...ولي نه دلبستگيهاي پايدار.من درك كردم كه دلبستگي هاي آدمها به هم از سر نياز اونها به دريافت محبته و بعد از يه مدت اين دلبستگيها كمرنگ و بعد بي رنگ ميشه.من درك كردم كه من الان اگه هر بلايي به سرم بياد براي هيچكس چندان اهميتي نداره و فقط بعضي از آدمها دلسوزي ناچيزي ميكنن و بعد رد مي شن و ميگذرن...من درك كردم كه هيچ وفايي در نوع بشر نيست و اگر هم باشه از سر اجباره نه از سر عشق...خدايا...من همه اين چيزهاي نااميد كننده و زشت رو درك كردم...و حالا با دلي سرشار از نااميدي از آدمها فقط به محبت تو پناه آوردم...حالا خودت ببين...اگه هيچ پاسخي از تو هم نشنوم...ديگه به چه روزي مي افتم...ديگه به چه روزي مي افتم...ديگه به چه روزي مي افتم...خدايا ....خودت...به دادم برس.

سلام خداجون

سلام خداي خوبم..خدايا حس خوبي مي خوام ازت..يه حس خوب تا باهاش بتونم دنيا و مصلحتها رو اونطور كه درسته ببينم.خدايا مي بينم اينجا هم نمي تونم خيلي از حرفارو باهات بزنم.فقط خوشحالم كه تو لااقل خبر داري چي مي خوام بگم.خدايا من اگه تو و محبت تو زو توي دنيا درك كنم ديگه اينقدر بي قرار نخواهم بود.خدايا تو مي دوني كه تمام بي قراري من به خاطر اينه كه قدرت لمس عشق تو رو ندارم.خدايا خواهش ميكنم اين قدرت رو به من و به همه بنده هات عطا كن. خدايا بدون تو خيلي درمونده و تنهام.خدايا...خودت مي دوني من چي ميگم..خدايا تو خودت گلايه هاي ذهني من رو از آدمها مي خوني...لازم نيست تكرار كنم...ولي خداجون چه خوب بود اگه همه آدمها همينطور صاف و ساده بودن...خدايا چرا اينطور نيستن؟چرا اينقدر مغز و روح خودشون رو مشغول ميكنن تا مثلا يه جوري از كسي منتفع بشن؟پس چرا من اينطوري نيستم؟خدايا وقتي ميبينم كساني كه عزيزان منند با من صادق نيستند و با چيزهاي پوچ خودشون و من رو زجر ميدن،خيلي دلم ميگيره و احساس تنهايي ميكنم...وقتي ميبينم عزيزانم كه قاعدتا بايد دوستم داشته باشند و من هم قاعدتا اونها رو دوست دارم..نوعي بامن برخورد ميكنند كه با قواعد معرفت و مرام جور در نمياد،غمگين ميشم..خدايا ازت ممنونم كه راهنماييم كردي اينجا حرفاي دلم رو باهات بزنم.واقعا وقتي اينجا يك كلمه بهت ميگم آروم ميشم...وقتي برات مي نويسم،آروم ميشم و ديگه غمگين نيستم.خدايا ازت ممنونم كه دلم رو سبك كردي.الان ديگه شادم.و سرحال و پر انر‍ژي...به خاطر همه چيز ممنونم

سلام خداي زيباي من...

خدايا به خاطر همه چيز ممنون...خدايا سر رشته زندگي و كارم رو به تو مي سپارم تا تو فرمانرواي سكان كشتي بي بادبان من باشي...خدايا من همچنان در انتظارم تا مرا در مسير نزديكي و دوستي خودت قرار بدي....من همچنان در انتظارم تا...دوستت دارم خداي زيباي من

خداي زيباي من سلام

خدايا سلام...خدايا ما قراره با هم كجا بريم؟خودم و خودت رو ميگم...تو اين مسير كوتاه زندگي من...كه تو همراهمي...و تو مسير ابدي الوهيت تو...كه من همراه توام،خدايا قراره من و تو كجا باهم بريم؟خدايا وقتي تو همسفر مني و من همسفر توام همه چيز خووبه...ولي نمي دونم چرا اين وسط مسطا چشمهاي بعضي از آدمها نگران و ناراحتم ميكنن...آدما به من ميگن بايد جور ديگه  اي زندگي كرد...بايد...رفت تو دل واقعيت...و از متن زندگي فاصله نگرفت...ولي مگه تو همه زندگي نيستي؟مگر تو همه حقيقت نيستي؟خدايا آدما ميگن اگه مي خواي بنده خوبي براي خداباشي بايد هزاران ركعت نماز بخوني فلان قدر روزه بگيري...بايد تمام توي مسير زندگي بترسي و بلرزي كه گناه نكني و هي آسته بري و آسته بياي كه شيطون شاخت نزنه و از راه راست منحرف نشي و تازه وقتي كه هزاران ركعت نماز مي خوني هي بايد نگران باشي كه آيا يك ركعتش پذيرفته شده يا نه و  بايد بشيني براي امام زمان تو گوش دنيا نق نق بزني كي مياي...چرا نمياي ...پس چرا نمياي و هي دعاي ندبه و دعاي عهد بخوني و روضه و گريه و زيارت و ازين جور حرفا........

خدايا ولي من يك كلام ختم كلام...فكر ميكنم حرف اين مردم به خطاست...

خدايا من عبوديت رو دراين عربي خواندنها و سر به سجده گذاشتن ها و مفصل قرآن خواندن ها نمي بينم چون مي دونم اگه هدف تو از پديد آوردن دين اسلام اين بود هيچوقت بنده خالص تو علي عليه السلام نميومد يه عده از فوق مسلمونهارو كه از شدت سجده پيشانيهاشون پينه بسته بود و از شدت قران خوندن صداشون گرفته بود،به اسم خوارج از دين،گردن بزنه و نسلشون رو از روي زمين برداره....و خودش زماني كه شهيد شد آنقدر معتدل زندگي كرده بود كه مردم مي پرسيدند مگر علي نماز هم ميخوند؟؟؟

خدايامن ياد گرفتم از پيامبرت كه براي آغاز راه نزديكي به تو و دوست داشتن تو تنها حتي ايمان ودرك  و عمل به يك جمله از قرآن كريمت كافيه وقتي يك مرد باديه نشين اومد سراغ پيامبر و گفت يا پيامبر به من بگو اسلام چيه و پيامبر فقط يه آيه از قرآن رو براش خوند و اون باديه نشين برخاست و خواست بره كه اصحاب ازش پرسيدن كجا ميري و گفت: رفتم به اونچه كه از اسلام دونستم عمل كنم و پيامبر فرمود همانا اين مرد فقيه شد....خدايا....من مي دونم كه دين تو خيلي آسونه و نزديك شدن به تو خيلي سادس و تو هيچوقت از يه بچه كلاس اولي توقع نداري كه تو درس دين امتحان كنكور بده....و مي دونم اگه امام زمانم هم تا حالا نيومده يا من تا حالا نديدمش اشكال ازون نيست كه من هي بخوام تو گوش دنيا نق بزنم پس چرا نيومد بلكه اشكال از خودمه كه هزار گناه و غلط اضافي ميكنم و خب ايشون منو به حضور نميپذيره...وگرنه هر مومن صادق و صالح و پاكي مطمئنا امام زمان خودش رو ديده  و ميشناسه و اون چيزي كه ما ميگيم آخرالزمان مياد قيام ايشونه نه خود ايشون...بلكه ايشون هميشه پيش ماست و در بين ماست ...فقط ما اونقدر آلوده ايم كه نمي تونيم ببينيمشون...پس كمكم كن خدا جونم  كه پله پله به تو نزديك بشم و امام زمانم رو هم ببينم و بشناسم... خداي خوب من...واقعا و از صميم قلب دوستت دارم و مي پرستمت خداجون.لطفا هوامو داشته باش.بنده كوچك تو.

آمین

بهترین دعا بود

سلام خداي خوبم...

خدايا براي ما آدما گناه كردن اصلا سخت نيست.فقط كافيه لب از لب باز كنيم يهويي ميبينيم داريم غيبت ميكنيم..داريم حرف مفت ميزنيم..داريم تهمت مي زنيم...داريم غلو مي كنيم..داريم دروغ ميگيم..

خدايا مثل آب خوردن ميمونه گناه كردن و اصلا لازم نيس براش انرژي مصرف كنيم.يه جورايي ناخوداگاه ميفتيم توش و فقط زماني متوجه ميشيم كه مرتكب گناه شديم كه تموم شده و رفته..خدايا راستش رو بخواي اكثر ما آدما هيچ كنترلي روي حرفا و كردارمون نداريم.يه جورايي هرچه پيش آيد خوش آيد زندگي ميكنيم...پيش اومد..خوب ميشيم و خوبي ميكنيم..پيش نيومد..هيچكاري نمي كنيم و اگه فرصت بدي هم پيش اومد خب بدي ميكنيم...اين حال و روز واقعي اكثر ما آدماس.

خدايا كمكم كن خوب باشم و خوبي كنم.

الهی آمین

ایشالله که راحت ترین زایمانو داشته باشی گلم