چند روزیه دلم خیلی گرفته. چشام اشک آلود میشن. گریه میکنم.
دوباره به خاطرات تلخ گذشته رجوع میکنم. دوباره متنفر شدم و حساس.
نمیدونم چرا اینجوری شدم.
تا چند وقت پیش خیلی سرحال و پر انرژی بودم
دلم گرفته. یاد دوران دانشجویی میکنم. زمانی که هنوز کم سن بودم.
یاد فرصتهایی که از دست دادم .
من خاطره بد دارم از چند روز پیش ولی سعی می کنم فراموش کنم
الان می رم با دخترم بگردم
فکر کنم صلوات دوستان هم خیلی تاثیر گذار بود.
تو دلم پاییزه ...حالم غم انگیزه....هر نفس که می کشم از هوات لبریزه.....سوالای بی جواب همیشه همرامه....خدا قلبم درد داره اونکه رفت دنیامه
بهتر نیس برای خودت یه سرگرمی جور کنی برو تو جمع فامیل یا دوستات برو سینما فیلهمای طنز ببین قران بخون کلاسی برو که بتونی باهمه بتونی حرف بزنی یه جا نشستن و فکر کردن که کاریو درست نمیکنه
منم از این فکرا میکنم ولی سعی میکنم کنترلش کنم تا روحمو ازار نده کلاس میرم و سعی میکنم مهارت یاد بگیرم با خانواده همسرم زیاد ارتباط میگیرم و یه جوری جبرانش میکنم
و به این فکر میکنم در هر مرحله زندگیم چقدر ساده و بی آلایش بودم و اطرافیانم چقدر از من سوءاستفاده کردن. از فامیل همسر تا همکار
فکر کنم از وقتی به این نتیجه رسیدم که همه فهمیدن من سادم حالم بد شده.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
