دوستان مهربون .. کمک میخوام برای بلایی که هیچوقت فکر نمیکردم به سرم بیاد

ما 12 ساله ازدواج کردیم .. شوهرم خیلی از ایده آل هام رو نداشت و نداره ولی همیشه به پاکی چشمش ایمان داشتم

از اول زندگی مشترکمون تا حالا رمز گوشیش رو میدونستم و هر وقت دلم میخواست میتونستم گوشیشو بردارم ( خودش همیشه میگفت فضولی ولی هیچوقت هم بهم اعتراض نمیکرد که چرا بر میداری) 

یکی دو ساله اینستا نصب کرده رو گوشیش .. ولی من نه  و اصلا با محیطش هم آشنا نیستم . همیشه تلگرامشو میدیم ولی اینستا رو چون با محیطش آشنا هم نبودم باز نمیکردم

تا دو روز پیش دم غروب که شوهر خواب بود به سرم زد برم تو اینستا و ببینم چطوریه . ولی کاش هیچوقت نرفته بودم

بازش که کردم پشت سر هم فیلم و عکس بود از زن ها .. با نوشته های س ک س ی  .. گیج شدم و سر در گم تا که متوجه شدم اعلان پیام داره. باز کردم و اونجا بود که فهمیدم به یه سری از اون زنها پیام داده و خودشو معرفی کرده و درخواست دوستی داده 

دنیا روی سرم خراب شد ... نمیدونستم چکار کنم ... درد بدتر این بود که اون لحظه دختر همسایه برای بازی با دخترم خونمون بود و هم خواهرم رو دعوت کرده بودم و میدونستم که تو راهه و چند دقیقه دیگه میرسن . فقط از صفحه پیامهاش با گوشی خودم عکس گرفتم ولی مجبور بودم سکوت کنم تا اونشب بگذره .. ولی شوهر وقتی بیدار شد فهمید که اخلاقم تو همه و گرفته هستم .. هی به پر و پام پیچید و گفت هنوز خوابش میاد چون شب قبلش خیلی دیر خوابیده بود که منم نتونستم سکوت کنم و گفتم میتونست به جای هرزه بازی توی اینستا بگیره بخوابه که روز کسر خواب نداشته باشه

اینو که گفتم پرید سر گوشیش و دیگه منم نتونستم جلوی بغض و اشکم رو بگیرم  .. دوباره اومد پیشم و شروع کرد به عذر خواهی و گفت من اشتباه میکنم و اون فیلم و عکس ها خودشون میان رو صفحه ( بالا گفتم کهمن اینستا ندارم و اصلا نمیدونم آیا اینطوری هست یا نه ؟)

منم قضیه چت ها رو گفتم اول انکار کرد بعد که از توی گوشیم نشونش دادم فقط عذرخواهی کرد و گفت اینستا رو پاک کرده و دیگه هیچوقت نمیره سراغش 

همون وقت خواهرم اینا اومدن و من مجبور شدم تمام سعی ام رو بکنم که اروم و عادی باشم

پریشب با قربون صدقه ها و قیافه های مظلوم گرفتن شوهرم گذشت ولی ... 

 ولی قلبم انگار صد کیلو وزن داره توی سینه ام  ... نفسم رو به زور میدم بیرون 

اصلا دلم نیمیخواد باهاش حرف بزنم و ببینمش 

نمیدونم چکار کنم 

دلم میخواد قبلم اروم بگیره و باور کنم که اولین بارش بوده 

دلم میخواد باور کنم هیچ قصدی جز یه شیطنت یا کنجکاوی نداشته 

ولی نمیتونم .. من هیچوقت به هیچ مردی بد نگاه نکردم .. من همیشه حریم خودمو شوهرم رو حفظ کردم .. با اینکه گاهی اختلافات و بحث های زیادی داشتیم ولی هیچوقت به اینکه ازش جدا بشم فکر هم نکردم .. هیچوقت نزاشتم خانواده ام بفهمن ما با هم اختلاف داریم .. هیچوقت ناراحتی ام رو خونه مامانم نبردم 

حق من این نبود .. دوستان کمکم کنید .. چکار کنم ؟ چطوری کنار بیام باهاش ؟ 

یعنی میتونه کاری کنه که من نفهمم ؟ من خجالت و شرمزدگی رو دیدم تو چهره اش .. یعنی دوباره میره سراغش ؟