بيشتر مسئوليت ها ميفته رو دوش زن
عزیزم معیار هرکس فرق داره من خودم دوس نداشتم حتی یه روز از خودم کوچیکتر باشه ولی خیلیا هستن چندسالم از خودشون کوچیکه و مشکلی ندارن
ببین دلت چی میگه
مهم خودتون و خانواه ها هستن من اگه بودم قبول نمیکردماااا ولی شما مختارید از مشاور کمک بگیر امیدوارم بهترین تصمیم و بگیری
این چیزا بستگی به معیارهای خودت داره .
من خودم خواستگاری که ازم کوچیکتر باشه یا کمتر از ۴ سال ازم بزرگتر باشه رو نمیپذیرم و این جزو معیارهامه
دوستم همسرش سه سال کوچکتره خیلی خوشبخته.
اگر در آینده خیلی باهم از لحاظ اخلاقی مَچ بشید اشکالی نداره و در ظاهر هم نشون نده این اختلاف سن رو
اگر بنظرت میتونی با این اختلاف سن بهش تکیه کنی و هیچوقت رو رفتار خودت و ایشون تاثیر نذاره اشکال نداره
اما در کل من دوست ندارم هیچوقت چون زن بهرحال بخاطر زایمان و ... مقداری زودتر از مرد شکسته میشه و وقتی تو ۴۰ سالت باشه اون تازه یه مرد ۳۵ ساله است
من داشتم.سه سال ازم کوچیک تر بود.رد کردم.
اتفاقا دیشب بابام میگفت پسر خوبی بود.چرا ردش کردی
من اخلاقم زيادي خشك و جدي هست و اصلا نميتونم با پسر همسن يا چند سال بزرگتر از خودم كنار بيام
اما اگر شما ميتوني چه اشكالي داره
شوهر منم سه سال کوچیکتره
مشکلی نداره ولی نباید تو ظاهر مشخص باشه
باید مطمئن باشی طرفت خیلی پخته و عاقله
و خانواده هاتون مخصوصا خانواده آقا با این قضیه مشکلی نداشته باشن
و با همه اینا گاهی پیش میاد بگی کاش بزرگتر بود. باید واسه همچین مواقعی خودتو آماده کنی
