بهاره ی بهاری ببین منم جای دوستت یا داداشت میگم این حرفارو ، نکن اینکارو خواهشا من مصرف کردم جوابگو نبود
من غرق مشکلات و افسردگی های شدید سن بلوغ بودم و یه دوره بحرانی میگذروندم که تحت فشار نادانسته خانواده بودم ، اقدام به خودکشی کردم فرار از خونه داشتم تا اینکه با هیچکس کنار نیومدم و خودخوری کردم و داغونتر شدم، وارد یه رابطه ناخواسته عاطفی شدم و ضربه هم دیدم و سیگاری شدم و رابطه رو گذاشتم کنار ، ولی در کنار اینا نمازمو میخوندم، رفتم پیش بهترین روانپزشک تهران گفت فلان مشکل و فلان مشکلو داری ولی چون فهمید وضع مالیم خوب نیست نودهزارتومنم گرفت گفت هیچیت نیست برو
رفتم سربازی اونجا رفتم پیش روانپزشک یکسری قرص داد مثلا کلوردیازپوکساید که برای آرامش اعصاب بود ولی دکتره اشتباه کرده بود چون این قرص روی ادما تاثیر متفاوت میزاره و منو عصبی تر میکرد طوری که یه گروهانو زده بودم فرداش ریختمشون تو سطل اشغال، یه قرص دیگه ام داد پروپرانولول برای اضطراب و تپش قلب داد (هیچکدوم اینارو بدون تجویز پزشک مصرف نکن چون بدترت میکنه )
خلاصه سرتو درد نیارم از زندگیم بریدم یکروز خنک بهاری پادگان وقتی اومدن تو میدون دیدن بلهههه من دارم ورزش میکنم و میدوم من تصمیم گرفتم ادم دیروزی نباشم و پسر خوبی بشم مثبت و با کلاس و ورزشکار الانم قرص، هر روز ورزش سنگین و سخت هر روز وزنه زنی هر روز دویدن زمانی که بقیه خواب بودم ، من معتقدم تا کسی ادمو کمک نکنه نمیتونه از تو مشکلات روانی بیرون بیاد حتما پیش مشاور برو
ولی سعی کن تصمیم بگیر و خودت تغییر کن بهترین رواندرمانگران و قرص ها اگه خودت تصمیم به تغییر نکیری نمیتونن کاری کنن
افسردگی یه بیماری نیست یه انتخابه
بهت قول میدم تو هر روز ورش کن سختکوشانه و عرق بریز دیگه جایی تو مغزت برای بیماری روانی نیست دیگه اون ادم قبل ورزش نیستی تو منحصر بفردی کافیه باور کنی همینی که هستی ....
امیدوارم حرفام بدردت بخوره ، یا حق