ازدست خانواده شوهرم
از خودخواهیه شوهرم
ازدسته بی عرزگی خودم
دوتابچه دارم
ازدواجم اجباری بود
شوهرم،مردسالاره
رفتارش با خوب نیست
بهش اعتراض میکنم،دادمیزنه وبدوبیراه میگه
ازطلاقوجدایی بدم میاد
تصمیم گرفتم،ازش فاصله بگیرم
میدونم این فاصله ممکنه به زندگیم ،ضربه بزنه
ولی دارم ازحقارت له میشم،ازخودم بدم میاد،ازضعیف بودنم،تصمیم گرفتم،تنهایام روبا کتاب پرکنم
میخام یه زنه قوی باشم،میخام ازچیزایی وکسایی که اذیتم میکنن فاصله بگیرم
لطفاراهنماییم کنید
برو دنبال هنری که ارومت کنه
باید مشکلت اساسی حل بشه وگرنه اونی که ضربه میخوره خودتی
مگه الان زمان قاجاره که ازدواج دخترا زوری باشه
چطور زوری بود؟
فاصله گرفتن راه حل خوبی نیست
روابطت رو باهاش ترمیم کن؛از یه مشاور کمک بگیر تا کم کم راهنماییت کنه
میخوای واقعا قوی باشی و حالت خوب بشه :دنبال استقلال مالی باش
مطمئنا اگه از نظر مالی مستقل بودی و می تونستی خونه بگیری از طلاقم بدت نمیومد
خیلیا هستن که دلیل ادامه زندگی شون همین دور بودنشونه.هرچند درست نیس،ولی خودتو به یه کاری سرگرم کن،مثلا اون بار فرهاد آییش تو یه برنامه ای از راز زندگی طولانی با همسرش گفت،گفت ما اونقد کار داریم و همو نمی بینیم که باهم به مشکل بخوریم،تو کار هم دخالت نمی کنیم
ای جان چقد خوب که نمیخواین همینجوری باقی بمونین، من این تصمیم رو سال اول ازدواجم گرفتم، وقتی دیدم هرچی دنبال شوهرم میدووم و التماس میکنم که برای من وقت بذار زود بیا خونه توروخدا اینقد رفیق باز نباش محلم نمیذاشت و تو اولویت زندگیش نبودم منم تصمیم گرفتم دیگه براش خودمو نکشم، رفتم کلاسایی که دوس داشتم، ادامه تحصیل دادم، کلی کتاب گرفتم خوندم، رابطمو با خونوادم بهتر کردم، یه جورایی الان خونمون عیسی به دین خود موسی به دین خود هس، اینجوری که هروی کار خودشو بکنه جر و بحثامونم کمتر شده چون دیگه هیچ توقعی ازش ندارم
اینکه نشد زندگی ،پس تو.خونه ش برای چی خدمتشو.می کنی؟خب خودت مستقل شو ازادی بیشتری هم داری ...عمرو.جوونیتو.مجبوری پایبند ب مردی باشی که توجه مردای دیگه رو ازت گرفته و خودشم توجه نمی کنه...مسخره ست
