بچه ها من طبقه پایین مادرشوهرم زندگی میکنم. قبل بچه دار شدم زیاد مشکلی باهاشون نداشتم از وقتی بچه دار شدم از روز بعد از بیمارستان یه سره اومد بچه نوزاد برد خونشون اومد هی گفت سینتو نمیگیره و شیر نداری و شیر خشک میخواد اعصابمو بهم میریخت.من شب تا صبح بیدار بودم صبح میخواستم بخوابم یه سره میومد در میزد میومد سرکشی و بچه رو میبرد بالا تا هم به شوهرم گله میکردم دعوا راه میوفتاد و میرفت به خانوادش میگفت و قهر میکردن . بعد هم یه سره میگفت بذار بزرگ بشه پله ها رو میگیره میاد بالا تو رو نمیخواد خونتونو زندان میدونه منو دوست داره.الان پسرم 2 سالشه هنوز همونطوریه اوضاع و انقد بچه رو بد عادت کردن که واقعا پسرم نمیخواد بیاد خونمون. افسردگی گرفتم نمیدونم باید چکار کنم ازتون میخوام راهکار بهم بدین. در ضمن منکه دیدم از پسشون برنمیام از یکسالو نیمگی بچم رفتم سر کار حرکاتشونو کمتر ببینم
خونه جدا کنین
وا دروقفل کن نره یا ببرش پارک و شهربازی کاری کن باتوبیشتربهش خوشبگذره کلی خوراکی براش بخر ولی مطلقادیگه نزاربره
بهتر از خدات هم باشه وقت خودت ازاد تر میشه اینطوری احتمالا نوه ی اولشونه
ولش کن ب همون کارت بچسب
تو این گرونی چجوری و اینکه شوهرم و خانوادش میخوان با هم باشن
اگه مواظب بچت هستن و بهش میرسن چه اشکالی داره منم با مامانم زندگی میکنم پسرم شش سالشه تازگیا شبا هم میره پیش مامان و بابام میخابه
ی کاری کن وقتی پیشته بهش خوش بگذره
تنها راه اینه جداشین ازشون
سی دی برنامه کودک براش بزار مشغول شه..یه تبلت براش بگیر سرگرمش کن نره
عزیزم حتما خیلی نوه اشونو دوست دارن آخه نوه مغز بادومه تو هم نباید حساسیت داشته باشی تازه چه بهتر بخدا من همش خودم نگه میدارم خسته میشم خودتم سرکار رفتی خوب بیشتز با اونا بوده باهاشون عجین شده عادت کرده سعی کن حساس نباشی اونا هم دوسش دارن بچه اتو الان مثل خانواده شوهر من خوبه که تا حالا نه کاری برای بچه من کردن نه نگه داشتن تازه تزم میدن من مادر خوبی نیستم
سرکار نرو
شوهرت میره سرکار بگیر بخواب درو هم از داخل قفل کن
یا همون اول صبح پاشو بچه تو بردار برو خونه مادرت
یا برو پارک برو بیرون کمتر بزار دم دستشون باشی
هرموقع میخواد بیاد بهانه بیار بچخ رو ببر حموم
اکثر مواقع هم درو از داخل قفل کن اومد جواب نده بعد گفت بگو خواب بودم
