من واقعا از کمبود اعتماد به نفس در عذابم. برای همین سعی میکنم یه کم مغرورانه رفتار کنم که کمبود اعتماد به نفسم خودشو نشون نده. خصوصا در مقابل جنس مخالف. من خودم از اونایی هستم که افکار فمنیستی دارم و معتقدم مرد و زن فرقی ندارن و این چیزا. ولی در عمل در مقابل پسرا دستپاچه میشم و دست و پامو گم میکنم. چون تا به اینجای زندگیم با هیچ پسری رابطه نزدیک نداشتم . برادر که ندارم دوست پسرم نداشتم پسرای فامیلم از من بزرگترن و خیلی با هم صمیمی نیستیم حتی تو بچگیم همبازی پسر نداشتم که باهاش صمیمی باشم. کسی هست که تجربه مشابهی داشته باشه؟ راهکارتون چیه؟ کتابی هست که کمک کننده باشه؟