خیلی گفتم میگه مگه فکر میکنی من ناراحت نیستم بخدا دنبال کارم پیدا نمیکنم
نمی دونم بخدا
تا حالا صد باره بهش گفتم یه زن هر چقدرم که مستقل باشه بازم یه تکیه گاه میخواد من پشتم خالیه اگر حقوقم در حدی بود که به تنهایی از پس همه مخارج زندگی بر میومدم میگفتم چشمم کور دندم نرم انتخاب خودمه ولی منم توانم نمیرسه به مخارج زندگی
بخاطر همه اینا ازش بدم اومده دلسرد شدم
خیلی احساس خستگی میکنم کاش لااقل پشتوانه مالی داشت کاش دستش به دهنش میرسید
به اینا که فکر میکنم بیشتر آزار میبینم
بیشتر از خودم بدم میاد
دلم شکسته
باختم
به خانوادت ارتباطی نداره اگه خودت اراده کنی جدا میشی اون ترس های درونی خودته که بهت اجازه نمیده خودتو نجات بدی. مگه شغل دولتی نداری پس میتونی از پس بچه ت بر بیایی . مگه الان که جدا نشدی شوهرت خرجشو میده؟ که نگرانی بعدش چی میشه؟ دخترت یه بابای مفت خور میخواد چکار ؟ که بهش افتخار کنه؟؟؟؟
ترس از حرف بقیه ترس از حرف مردم همه اونایی که مخالف بودن ترس از جامعه ترس از شهر کوچیکم ترس از تعصبات بیجا
ترس از فرهنگ مردمم ترس از حرف خانوادم
که البته حقم دارن چون همه این روزا رو بهم گفته بودن
ترس از آبروشون
همین جوریشم منو مایه آبروریزی شون میدونن جدا شم که دیگه هیچی
خود کرده را تدبیر نیست😖😖😖
شوهر من بیکار بیسواد نیس گشاده بی عاره قطعا که من مجرد موندم😂😂😂
شوهرمن دیپلگه ولی تو حرفه مکانیکی ماهره و ی ماهه تعدیل نیرو شدن بیکاره من خودم شاغلم و لیسانس ولی هر وقت میام خونه میبینمش فقط غصه میخورم خودشگ داره نابود میشه دعا کنید ی کار خوب پیدا کنه دوستان
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
38 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
