سلام عزیزم
ببخشید من دیر به دیر میام
اگر دقت کنی پیامم برای سال ۹۷ هست. بذار بگم چه کردم تو این سه سال.
سال ۹۸ خیلی برام سخت گذشت. بیشتر از شش ماه باهام در مجموع قهر بود. هر دو تصمیم گرفتیم به طلاق. کلاس های بهزیستی رو رفتیم تا گواهی بدن بریم ثبت کنیم تو خدمات قضایی.
در همین حین یکی از اقوام نزدیک فوت کرد. و کارمان عقب افتاد. اوایل سال ۹۹ بود که اتفاقات بدی افتاد سر این قهرش و من به خونه پدرم رفتم.
اونجا کارهای طلاق رو پیگیری کردم. هفت ماه پله های دادگاه رو جفتمون بالا پایین کردیم. و بلاخره گواهی طلاق رو گرفتیم. همسرم این رو نمی خواست. میدونست اگر من رو از دست بده دیگه به فنا میره.
اومد عذر خواهی کرد. گفت بریم جلسات مشاوره بیرون،. من سعی میکنم اخلاق قهرم رو کنار بذارم.
چون مشاوره برا دادگاه فورمالیته بود و سریع برگه رو دادن و سعی بر دوستی نداشتن منم بخاطر خیلی چیزا با قلبی شکسته راضی شدم بریم. کلی از جیب مبارک پول مشاوره داد.
و من برگشتم به خونه
قول داد که دیگه بیشتر از ۳ روز قهر نکنه. البته تو این چند ماه قهر کرده ولی طول نکشیده زیاد خداروشکر
تو مشاوره بهم گفتن اشتباه از خودم بوده چون ناز مرد رو میکشیدم
گفتن اگر قهر کرد اصلا کاری به کارش نداشته باش. بخور بپوش خوش بگذرون بفهمه بدون اون هم حالت خوبه
خودش کم کم برمیگرده
و دقیقا من تو این چند ماه همین برنامه رو اجرا کردم الحمدلله خودش با یه ترفند برمیگرده و انگار قهر نبوده
منم به روش نمیارم
چه کنیم خواهر جان
اینم سرنوشت و تقدیر ماست با کسی که آسیب روحی خورده در بین خانوادش حالا ما باید تحمل کنیم.
خیلی از خدا کم میگیرم.به خدا توکل کن. بالاخره هر گلی یه خاری داره.
اگر سوالی داشتی بپرس عزیزم