چرا خدا من رو اسیر پدری شکاک و مادری بی خانواده کرد

چرا آنقدر اذیتم میکنه به خدا ۲۷ سالمه نه آرایش خقذدارم بزنم نه لباس بپوشم نه بیرون برم همش تو خونه ام همش میگه هیچ جا حق نداری بری تو خرابی کلی فوش ناموسی ای مادرم هم حمایتش میکنه. دیروز رفتم کتابخونه ساعت ۱ تا ۶ امروز و دیشب کلی باهام دعوا کردن تو خرابی تو ج.ن.ده ای همش هم بهم میگن تو خرابی تو همکاره ای دروغ گویی. خسته شدم اصلا نمیکشم دیگه تو این خونه. والا داغون شدم دخترا همه بی حجاب ول میگردن. هم شاغلم هم درس خونده ام کسی آدم حسابم نمیکنه فقط توهین و تحقیر و تهدید و کتک. به خدا ۱۰ ساله پارک نرفتم. به خدا از بس تو خونه موندم روانی شدم شغلم معلمی هست همش تعطیل فقط ۳ روز در هفته خواستگار هم ندارم. داشته باشم هم ردشون میکنه. به خدا تو عمرم حتی با مردی تلفنی حرف نزدم. به کدامین گناه من دارم اینجور میشم غیر انسانی هست این کار. باشگاه و آرایشگاه هم اصلا انگار اسیرم