بعد فوت پدرم و فشار روحی شدیییدی ک بهم اومد و همسرمم اصلا برای بهتر شدن حالم کاری نکرد
در حدی ک روز دهم فوتش گف چقد گریه میکنی حالا مگه چی شده بدتر بچمو میترسونی!!(دخترم کلاس سومه)
الان پنج ماهه هیچ رابطه ای نداریم و اصلاا با هم اوکی نیستیم
امروز عصبی بود ولی با دخترم خوب حرف میزد گفتم فقط با من تو زاویه ای با بقیه اوکی ای؟(منظورم خواهرش بوذ ک زنگ زده بود خوب و گرم و صمیمی حرف میزد
با عصبانیت گفت با همه همینم ولی معلومه که دخترم فرق مبکنه صد در صد اون با همتون فرق میکنه
چه بیشوره
تو هم وقتی داغ عزیز دید به پشمت نباشه ، بهش نزدیک بشو ولی در موقعیت مناسب مقابله به مثل کن .
بشینید حرف بزنید از نیازهات بگو
با هم برید مشاوره
درسته که بی درک رفتار کرده
ولی نجات بده زندگیتو
همین امشب اماده شو و بهش نزدیک شو
خیلی سخته. بعضیها راحت با مصیبت کنار میان. بعضیها دیگه نمیتونند زندگی کنند. شما دسته دومی. شوهرت اول.
حالاخوبه که با بچه خوب رفتار میکنه. وگرنه داشتی بچه را هم ساپورت عاطفی کنی.
ی روز قبل فوت پدرم تو بیمازستان اجازه دادن بابامو ببینم
وقتی دیدمش گریم گرفت
نتونستم بمونم اومدم بیزون
از پله ها داشنم میومدم پایین با حال زار و خراب😭
شوهرم دخترم ب اون بزرگی رو بغلش گرفته بود قلقلکش میداد میخندودنش و جلو جلو میرفت
ان شاالله خدا براش جبران کنه و شما هم تلافی کن
حالت را درک میکنم و از صمیم قلب برات آرامش میخوام .
بنظرم بخاطر راطبس
یکم شل کن پنج ماه خیلیه
