امروز صبح ی کاری داشتم از خونه زدم بیرون و به خانوادمم گفتم ساعت ۱۲ میام....من نمیدونستم میخوان برن جایی حتی بهم نگفتن، نمیدونستم واقعا انقد براشون بی اهمیتم که حتی نگفتن خونه نیستیم.. وقتی برگشتم کم مونده بود درو بشکنم و کسی تو خونه نبود همسایه ها گفتن خونه نیستن...منم همینطور تو سرما تو خیابونا قدم میزدم تا بیان...از بس حالم بد بود و اعصابم خراب بود وقتی مادرم اومد بهش بی احترامی کردم گفتم حداقل کلید میدادی یا میگفتی خونه نیستم...کلی داد زدم چون واقعا تو خیابونا بودم فقط، بعد پدرم اومد یه چک خیلیی محکم زد تو گوشم ب طوری که هنوز صورتم قرمزه، موهامو کشید و نصف موهام ریخت (از بچگیم سر کوچیکترین و بی اهمیت ترین چیزا منو میزد) با اینکه گاهی اوقات مهربونه یا باهام شوخی میکنه و هرچی بخوام واسم فراهم میکنه ولی تو کتک زدن اصلا رحم نداره اصلاا، واقعا حق با کیه؟💔
پدرم از بچگیم همیشه بعد از زدنش میومد معذرت خواهی میکرد....منم ساده بودم همش میبخشیدمش
دفعه اخر گفتم اگه باز منو زدی نمیبخشمت
ولی امروز دوباره تکرار کرد
بنظرتون دیگه ارزش بخشیدن نداره؟💔🙃
حق با شماس🫠
باید بهت میگفتن!!
ادم همیشه از خونه میره بیرون باید کلید داشته باشه
ولی خب باید بهت میگفتن اما این همه عصبانیتم ب نظرم لازم نبود
نبخش و مدتی سر سنگین باش.
گاهی باید خودت تغییر کنی تا شرایط تغییر کنه
اگر حق باشما هم باشه.نباید بی احترامی میکردید
نمیتونی چون پدرته... باهاش زندگی میکنی. ولی رفتار توهم مثل پدرته. قبول کن. پرخاش گری خوب نیست
شاید یهویی پیش اومده
یه رنگ میزدی میپرسیدی کجان
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
41 ثانیه پیش
42 ثانیه پیش
42 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
