دقیقا همین اتفاق شما برای هم گروهی برای منم افتاد بعد یکی گفت ولی هیشکی نمیخواد با (اسم من) دوست بشه
انقدر حس بدی داشتم واقعا هیچ وقت نمیبخمش
من همیشه شاگرد اول و تنها بودم
همین آدم گاو هم
یکبار یکی اومد پیشم ازم سوال درسی بپرسه
بهش تیکه انداخت با (اسم من) میگردی
آخه مگه من چه مشکلی دارم
البته اینم بگم درسته من اون سال ها مادرم از دست دادم و تو مدرسه تمام بچه ها یکجور اذیتم کردن
هیچکپومشون هیچ وقت یادم نمیره
من سال اول دبستان بودم
ی معلم عقده ای داشتیم که بچه هارو وسط کلاس فلک میکرد. من درسم خیلی خوب بود.
ی بار مدیرمون اومد سر کلاس میخواست ارزیابی کنه درس دادن معلمو
معلمم منو بلند کرد اور پا تخته با یکی دیگه از بچه درس خونای کلاس
شروع کرد پا تخته املا گرفتن ازمون. هرچی میگفت ما مینوشتیم
نمیدونم " آب " بود چی بود ، بلاخره ی " آ " داشت
من نوشتم مدیر گفت اشتباهه . معلمم نگاه کرد گفت دوباره بنویس ، شاید وسط کلاس ۱۰ بار بهم گفتن بنویس ، منم بلدش بودم درستم مینوشتم ولی هی بهم میگفتن اشتباهه
از رو دست کناریمم نگاه کردم دیدم بازم درسته .
بعد از ۱۰ بار تلاش معلم با حرص اومد گچ رو از دستم گرفت اخمی بهم کرد گفت آ رو از بالا به پایین مینویسن نه از پایین به بالا . من الف رو بجی اینکه خطشو از بالا بکشم پایین از پایین میکشیدم بالا که بیشتر بخاطر استرسم بود مگرنه قبل تر درست مینوشتم.
مدیر ی دستی زد ی کارتون از خط کش های موج دار فانتزی که اون زمان رویای هممون بود داد معلمم که بین همه بچه های کلاس پخش کنه برای تشویق
معلم بعد از اینکه مدیر رفت بین همه پخش کرد به من رسید خطکشو اورد جلو ، خواستم بگیرم ، با خطکش محکم زد رو دستم . خط کشو کشید عقب.
بلند وسط کلاس گفت بهت این خط کشو نمیدم چون ابروی همه دوستاتو تو کلاس بردی بچه ی احمق.
من هیچوقت رفتار معلممو فراموش نمیکنم. باعث و بانی استراسای من بعد از اون سال تا همین الان که تو جمع وقتی میتوام حرف بزنم استرس میگیرم اونه.
و جالب اینکه از ترس اینکه به مامان و بابام بگم اونام از دستم عصبی شن ی عمری تو خودم ریختم
سلام خانم
منم یه کم تپل بودم ، نه خیلی زیاد
یکی دوتا از بچه ها خیلیییی منو اذیت کردن
خودشون به شدت لاغر بودن
حالا از دبستان سالها گذشته ، من کنکوری ام
من راحت میگذرم ، گذشتم
ولی الان خداروشکر قد و وزنم خوبه ، دوستای دبیرستانم چون مودب تر هستن همیشه بهم میگن خیلی خوش اندامم
ببخشید و بگذرید ، گاهی وقتا با گذشتن خودتون رو نجات میدید❤️🫡
عزیزم متاسفم که این حس بد و تجربه کردی
اخه برای من کل کلاس بودن جز دو سه نفر که بی تفاوت نشسته بودن اونم جلوی معلم حتی اونم ازم دفاع نکرد با اونا خندید بعد تا آخر راهنمایی با اونا همکلاس بودن یکی دوتا از روی ترحم نزدیکم میشدن که مثلا اون موقع رو جبران کنن بقیه هم مسخره کردن پشت سرم حرف زدن رو تو مسائل دیگه ادامه دادن الانم جایی منو بیینن صورتشون رو میکنن اونوری که سلام نکنن مثلا ولی من قدم ۱۷۵ هست ۷۲ ٫ ۷۳ کیلو هستم و تموم آرزو اونا رو زندگی میکنم ولی باعث شدن دلم دیگه نخواد با کسی دوست بشم
کاملا درک تون میکنم چون کسی منو حمایت نکرد
تو راهنمایی دو نفر پدر منو در اوردن با کاراشون ، فقط ام به حسادت میکردن ، چون معدلم ۲۰ بود و خداروشکر خانواده خوبی داشتم در مقایسه با اونا
الان میگم چرا اون موقع انقدر حرص میخوردم که نفسم بالا نمی اومد ؟ الان برخلاف اون موقع که حساس بودم و زود رنج ، مثل یه زن ۳۰ ساله ، بی پروا تا جایی که بتونم فراموش میکنم
بیاین با خودتون فکر کنید که سلامت روح و روان تون چقدر براتون مهمه ، اونا ارزش نداشتن و قطعا شما خانم ارزشمندی بودین که حسادت خفه شون میکرده❤️❤️
عزیزدلم ممنونم از آرامشی که بهم دادید 😍❤️
من بهشون فکر نمیکنم عزیزم ولی جایی هم ببینمشون فرار میکنم که قیافشون هم نبینم چون الان که سنشون رفته بالا از کاراشون به جای پشیمونی بی محلی میکنن☹️
الان شما چند سالتونه ؟
