بچها من یک همکلاسی پسر داشتم ک باهم خیلی خوب بودیم دوست پسرم نبودا فقط دوست بودیم ولی توی درسا کمکم میکرد امتحانا بهم میرسوند باهم بیرون و اینا اون زمانا میرفتیم
رفت و چند سالی ازش خبری نشد(فارغ و التحصیل شدیم دیگه ارتباط کامل قطع شد)
تا اینکه هفته پیش بهم زنگ زد گفت اره خوبی فلان اینا
فهمیدم ک سربازی رفته خونه و ماشین خریده و الان سرکار دولتی و ازاد باهم هستش هنوزم زن نگرفته راستش خیلی خوشحال شدم براش ولی از ی طرف از گذر عمر ناراحت شدم انگاری دیروز بود دانشجو بودیم خبر باقی همکلاسیا رو داد ک کی استخدام شده کی ازدواج کرده کی طلاق گرفته
شمام از این افراد توی زندگیتون بودن؟ واقعا یکی از بزرگترین حامی های من در دوره ی کارشناسی بود چقدر اینجور ادما خوبن اینقدر اخلاقش خوب بود واقعا از بهترین خاطرات دانشجوییم هست
هیچی فقط خواستم بگم از دانشجویی لذت ببرید بعد دانشجویی همچین زندگی ادمو میبلعه ک ادم نمیفهمه چطور سالها گذشتن! انگاری از ۲۲ سالگی به بعد زمان رو ۲ ایکسه
