دوستان میشه قضاوت کنید

وا غلط کردن حق دارن ب اونا چ

بگو ناراحت نباشع و ب جواب دادناش ادامه بده

۲۷ که بچه نیست

این حرفا مال بچه های دبیرستانیه

اون خانم حرف خوبی نزده ولی در کل بچه بازیه

نه اون خانم حق نداشته اینطور بگه ولی دوستتون هم محل نده براش مهم نباشه اون چی میگه

یارو بدش بیاد خب به درک

کار بدی نکرده ک

حق داره ناراحت باشه :)

ولی توی کلاس زبان خیلی طبیعیه منم از این موارد زیاد دیدم به خاطر عملکرد پابینتر حسادت میکنن.. باهاش حرف بزن بگو از حسادته اهمیت نده

از این حرفا زیاده

توی یه کلاس دانشگاه که من تنها خانم کلاس بودم هزار مدل حرف میزدن

برام اصلا مهم نبود

100 در صد حق با این خانمه وقتی گفته تو خیلی بلدی باید میگفت مگه شک داشتی خودت داری میبینی تو اگه بلدی بلند شو بگو ما برات کف بزنیم اگر از اینایی که فکر میکنن بلدن بدت میاد بزار تو آبسرد. وقتی جواب نمیدین حق با اون خانمه در ضمن از این کلمات لوس عزیزم استفاده نکنید

ببخشید نشد، شاید نداریم، چون جواب نداده این اتفاق افتاده. یه پیشنهادی میکنم بهش بگو بیاد پیش خودت اومد در اتاق و ببند باهاش تصویر سازی بکن خودت بشو اون خانم حرف ببخشید بی ربط بزن بهش بگو تو جواب منو بده این رو تکرار بکنید چند بار یا بگو برو جلوی آینه قدی بایست تکرار کن سوال من جواب بده ابنها جواب داده من نمیخوام طولانی کنم براتون همین و ادامه بده دو بار جواب بده کافیه یه مورد دیگه اوامهذ

🙏🙏👍👍💪💪💪ایموجی قدرت و بهشون هدیه کنید

ببخشید یه چیزی رو یادم رفت بگم. این دفعه دوستتون مهاجم باشه چطوره؟ همه اتفاقات زندگی یه چالشه آدم باید بره وسط زندگی، به دوستت بگو این خانم البته به ظاهر خانم، میخواد حرف بزنه یه دفعه بگه باز شروع شد بشین بابا، ما تو کلاسمون یکی دوتا شاگرد خوب داشتیم البته خداییش من درس خون بودم ولی یا لاتهای کلاس نشست و برخاست میکردیم یه پسره لامصب فول بود زمین و زمان و کتاب همه چیو ای ما میسوختیم بلند میشد حرف بزنه میگفتم باز پاشد معلمه میگفت بزار حرفشو بزنه میگفتم آقا وقت کلاسو میگیره سوالها شم بیخوده بعد میرفت پا تخته پرانتز و باز میکرد یادش میرفت ببنده بعد بلند میشدم میگفتم آقا این آقا سربه است یه مرتبه نشده پرانتز و ببنده بعد خیلی طولانیه زیادم مال ما قشنگ نیود. ولی آور با دیگران هم تیکه میندازه زیر پوستی یواش بگه بتوچه برمیگرده نگاه کنه به بغلی رو شو کنه بگه به توچه شاید درست نتونم حق مطلبو ادا کنم ولی خدایی تبحز دلشتم نکته دیگه این که من خودم نوجوانیم و جوانیم دچار تحقیر پدر و مادرم بودم ولی من تو دبیرستان همه شاکردامون ازم بزرگتر بودن بازیکن تیم مدرسمون بود و بچه مسجدی بودم آور اینها نبود به من کمک کنه خودم بیچاره بودم خیلی داغون بودم یه پیجی دلشتم پرید پست میزاشتم شب ساعت 8 شب اسمش بود لعنت بر 8شب رمانیبود که پدرم میومد خونه با مادرم و داییم نیفتادن به جونم اگر بهتون بگم چیکار میکردن باورتون نمیشه این 8شب باعث شده بود که هرکسی بیاد از زندگی خودش کامنت بزاره یه خانم نویسنده ای بود میگفت اگه اجازه بدی من از این یک کتاب درمیارم گفتم من فقط ازیه چیز رنج میبرم مظلومیتم این برام اذیته، مهناز خانم جوان تو فکر نکن من خودم آسیب دیده ام