شوهرمو سپردم به خدایی که میدونم از دل من خبر داره

خیلی ناراحتم

شوهرم صبح میره سرکار عصر برمیگرده

حتی یه لیوان هم جابجا نمیکنه میدونه من با دو تا بچه کوچیک پدرم دراومده ولی با خودخواهی تمام حتی روزای تعطیلم لم میده تو گوشی فیلم میبینه دستور غذا و چایی و خوراکی میده

نه نماز میخونه نه یه ورق قرآن نه کتاب نه هیچیییی یه گوشی گرفته دستش چرتتتتتت ترین محتواهای اینستا رو میبینه

خرجی به من و بچه ها نمیده اصلا بهمون اهمیت نمیده بارها خواهش کردم با بچه ها وقت مفید بگذرون مثلا باهاشون بازی کن یا با پسرم ماشین بازی کن در حد نیم ساعت

میبینه بچه پیگیرشه سریع گوشیشو میده یا وحشی بازی یاد بچه میده در مقابل شیطنت بچه هم میزنتش

چجور بگم که خدا شاهده ازین مرد ازین مدل زندگی متنفر شدم