همکلاسیام و معلمام

درست خوندم بچه جون

ولی باور و قبول داشتن به حرف نیس

بعدشم اگر قبول داشتی اینقدر از حرفم ناراحت نمیشدی که

اینا همش یه نشونه میتونه باشه

یه بازنگری تو رفتارت داشته باشی همه چی درست میشه

خیلی خوبه فقط آروم بودنت باعث نشه که بعضی جاها کم بیاری یا از حقت دفاع نکنی

خودم تجربه کردم که دارم بهت میگم

ببین من معلمم منتهی دبستان

اصولا اگر خیلی آروم باشی که صدات در نیاد به هر حال کمتر تو چشم هستی و اینکه دو نمر ه

که میگی شاید توی کنکور اهمیت و تاثیر زیادی نداشته باشه اما توی ث نظر طرف مقابلت اثر زیادی داره

مثلا اون کسی که با دقت تمام به سوالا جواب میده با کسی که 18 میشه به هرحال تو چشم من فرق دارن

اینارو گفتم متوجه بشی اما دلیل نمیشه رتبه کنکوره بدتر بشی فقط تو چشم طرف مقابل دارم میگم بهت

منم دقیقاااا تو این شرایطم

همه فقط اون یه سری افرادو میبینن و خیلیییی تشویقشون میکنن نه فقط معلما بچه هام همینطور با اینکه من اکثر اوقات نمره هام بهتره

کاملا متوجهم آدم ته دلش ناراحت میشه با اینکه برات مهمم نیست

میدونی اینا ذاتا مثلا خودنمایی میکنن ولی خودت گفتی که آرومی و بی سروصدا ولی اینا مثلا سوالای سطح بالا میپرسن از معلما یا پز میان میرن تو چشمشون توعم میتونی اینکارو کنی

من به این فکر میکنم که یه جور فشار مضاعف میاد به آدم... همه ازت انتظار دارن مقایست میکنن میری تو حاشیه یجورایی

من ترجیح میدم بی سروصدا راهمو برم چون نتیجه تهش به اندازه کافی سروصدا میکنه

فقط خواستم طوری بگم که به خودت بیای

همین

تو باید اینقدری به خودت باور داشته باشی

که این موضوع بی اهمیت رو اصلا بیان نکنی

و فقط نگاهت به خودت باشه

در این صورت دوسال دیگه وقتی رتبت از اونا هم بهتر شد

میبینی حرف معلم چقدر بی ربط و فاقد اهمیت بوده