---
✍️ انشا: بخورید و بیاشامید، ولی اسراف نکنید
در زندگی هر انسان لحظههایی وجود دارد که او را به فکر فرو میبرد؛ یکی از این لحظهها زمانی است که سر سفرهٔ غذا مینشینیم و به نعمتهایی نگاه میکنیم که بدون زحمت ما فراهم شدهاند. از گذشتههای دور، دین ما و حتی عقل و تجربهٔ انسانها به ما گفتهاند که از نعمتها استفاده کنیم، اما قدر آنها را هم بدانیم. جملهٔ «بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید» به زیبایی همین حقیقت را بیان میکند؛ یعنی زندگی کنیم، لذت ببریم، اما حواسمان باشد که زیادهروی و اسراف، هم به خودمان آسیب میزند و هم به دیگران.
اگر کمی دقیقتر فکر کنیم، میبینیم که اسراف فقط این نیست که غذای اضافی را دور بریزیم؛ بلکه هر استفادهٔ بیهدف و بیش از اندازه از نعمتها نوعی اسراف است. وقتی آب را بیجهت باز میگذاریم، وقتی بیشتر از اندازهای که لازم داریم غذا میکشیم، یا حتی زمانی که برق خانه را بیدلیل روشن نگه میداریم، در واقع حق دیگران و حق طبیعت را نادیده میگیریم. گاهی تصور میکنیم اسراف فقط یک اشتباه کوچک است، اما اگر هر فرد کمی اسراف کند، همین «کمیها» در کنار هم تبدیل به یک مشکل بزرگ میشوند. امروز یکی از دلایل کمبود آب، گرانی مواد غذایی و آلودگی محیطزیست همین بیتوجهیهای کوچک است.
در مقابلِ اسراف، درست مصرف کردن قرار دارد. درست مصرف کردن به معنای محروم کردن خود نیست؛ بلکه یعنی اندازه نگه داشتن و احترام گذاشتن به نعمتهایی که در اختیارمان قرار گرفتهاند. وقتی به اندازه غذا میکشیم، وقتی چیزی را که میخریم تا آخر مصرف میکنیم و وقتی مراقبیم که چیزی هدر نرود، در واقع به طبیعت، به زحمت کشاورزان و کارگران و حتی به آیندهٔ خودمان احترام میگذاریم. پیام زیبای این آیه به ما یادآوری میکند که خداوند نعمتها را برای استفادهٔ انسان آفریده، نه برای نابود کردن یا بیارزش شمردن آنها.
جامعهای که مردمش اسراف نکنند، جامعهای سالمتر، ثروتمندتر و آرامتر خواهد بود. اگر هرکدام از ما کمی بیشتر دقت کنیم و بخش کوچکی از رفتارهایمان را اصلاح کنیم، نتیجهٔ آن در زندگی همه دیده خواهد شد. شاید دور نریختن چند لقمه غذا یا بستن شیر آب در نگاه اول ساده به نظر برسد، اما همین کارهای کوچک میتواند نشاندهندهٔ یک شخصیت مسئولیتپذیر و آگاه باشد.
در پایان، میتوان گفت که «بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید» تنها یک دستور ساده نیست؛ بلکه یک شیوهٔ زندگی است. شیوهای که هم به سود ماست و هم به سود دیگران. اگر یاد بگیریم قدر نعمتها را بدانیم و آنها را عاقلانه مصرف کنیم، هم خودمان زندگی بهتری خواهیم داشت و هم زمین را جای بهتری برای آیندگان میکنیم. پس بیایید از همین امروز، از همین لحظه، این جملهٔ زیبا را در زندگیمان به یک عادت تبدیل کنیم.