از مدرسه چندتا دوست داشتم که اونام یا طرف بد بوده بعد یه مدت قطع ارتباط میکردم یا خودشون کلا شمارشونو عوض کردن کلا شانس و توانایی بالایی تو دوست یابی ندارم متاسفانه
نمیگم از تنهایی بدم میاد چرا اتفاقا خیلی لذت میبرم ولی پارتنر و شوهر و اینام ندارم
تنها خرید میرم یا با خواهر و برادرم میام اونام یکی دو دفعه میان همیشه که نمیتونن
بعد مثلا تنهایی میرم کافه میشینم خوب حوصله آدم سر میره😥😭
هرچقدر برای این موضوع دوست نداشتن غصه میخورم برام عادی نمیشه
پس اینایی که دوست پایه دارن تو کافه ها و دور دورا کیا هستن؟چطوری دارن اصلا😭
